Meeting Supladong Heartthrob

Supladong Hearttrhob 3 :

Alliyah's POV

3 day's na mula nung sinabi nung Kyler na magbabayad daw ako,pero ano??wala!tssk..kahit gaano pa kamahal yung ipabayad nya sakin,kaya ko,,kasi mayaman ako

It’s been three days mula ng sinabi nung Kyler na yun na magkikita pa daw kami, hindi naman sa nag hihintay ako or what but I assumed na gagantihan nya ako sa paraan ng pag babanta nyang iyon sa akin.

He’s probably going to take his revenge or make me pay but who cares. It’s me were talking about. Its Alliyah Aragones were talking about. Magkano ba ang pag hihiganti nya at babayaran ko nalang? May pa sobra pa.

Ipinanganak akong bunso sa isang pamilyang noon pang may yaman na, I grew up with a silver spoon in my mouth, was loved by everyone around me and the biggest problem I have probably experienced in my 20 years of life is what card to use for my shopping spree. Well not until Yano broke up with me.

Hindi ko nga alam kung malungkot pa rin ba ako o galit nalang.

Tinignan ko ang relo at nakitang I still have almost an hour left of my 2 hours vacant period. Naisipan kong sa café ko nalang ito papalipasin. Inside Hollingsworth University is a café that I frequent in, marami namang café sa campus but this one is my favorite.

“One Black coffee, Iced” I said as I remove my sun glasses.

“Good afternoon Miss Alliyah, with cinnamon po ba?” I nodded and handed my card. Pabalik balik ang balisang tingin ng Barista sa akin sa likod ko.

“Uhh, Miss that will be 3000” agad syang nag panic ng lumamig ang tingin ko sa kanya.

I don’t care about the price but 3000 is a bit expensive for a cup of coffee with cinnamon.

“Tumaas baa ng market price ng cinnamon o ang rent sa school?”

“Ah hindi Miss, 220 po ang sa inyo, yung the rest po para sa mga kaibigan nyong dumaan po kanina.” Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi nya.

Nana? Did she order something without telling me? Pero mahal pa din ang 3000 para sa order nya. Did she buy the dessert menu?

“Ganoon ba? It’s okay” sagot ko nalang.

“Ang gagwapo naman po pala ng mga kaibigan nyo Miss, mga talented pa at nag babanda daw po. Parang nakita ko na nga po sila sa mga festival performance noon—“

“Wait Miss, gwapo?banda?Hindi babae ang umorder sa pangalan ko?” gulo kong tanong. I have an Idea kung sino ang mga iyon pero I need to make sure.

“Ay opo Miss, nothing personal po ang pangalan daw ng banda nila, isesearch ko nga po mamaya eh” parang kinikilig pa si ate sa sinasabi sa akin.

Aww, kita mo nga naman ang bandang iyon, sa isa lang ako may utang pero mukhang lahat nakikinabang. Hinablot ko ang card ko sa barista at nag simula ng maglakad paalis doon. I guess I’m paid sa kung ano mang utang ko sa lalaking iyon, but I still need to make sure.

I still have 40 minutes in my vacant at inubos ko ang oras na iyon para hanapin ang lalaking iyon. Siguro kasama nya ang banda nya, ganoon naman ang Gawain ng mga banda-banda na iyan, laging sama-sama akala mo kina-cool nila yon.

I walked around the campus mindlessly hanggang sa napadaan ako sa food court. From after I saw them, hindi ko sigurado kung sila nga pero mukhang may mga itsura at may mga babaeng nag tutulakan di kalayuan sa kanila. Nag hahanap ata ng lakas ng loob para makalapit.

Well girl, watch me how it’s done.

Taas noo akong naglakad sa gitna ng food court papunta sa pwesto nila. I smirked in satisfaction as I heard the sound of my heels hitting the tiled floor at ang pasimpleng tingin ng iba sa akin. 

Ng medyo napalapit ako sa kanila napatigil ako sa paglalakad ng may biglang humarang sa harap ko. Isa syang babaeng naka simangot at naka tingala sa akin.

“Nauna kami, kanina pa kami dito kaya kami ang dapat na unang lumapit”  halos malukot ang mukha ko sa sinabi ng maliit na ito. Pila? Ako sasali sa pila nila? Girl I don’t even wait in line to pay for my things.

“I wasn’t informed na may pila pala, ang little girl, don’t worry, I’m not one of you, eww” gamit ang hintuturo ko ay marahan ko syang tinulak sa balikat para tumabi.

“Wag ka mag alala, mas matagal pa ang pag tutulakan nyo kaysa sa sasabihin ko sa kanila”  I smiled at her at hinarap ang bandang ito. Hindi ko napansin na naka tuon na pala ang attensyon nila sa akin.

Well, with a face like mine I’m not surprised.

“Hi miss! Ang ganda mo naman” sabi ng isa sa kanila, he’s genuinely smiling at me, tinanguan ko lang sya at bumalik sa pakay ko.

Kanina pa naka baling sakin ang malalamig nyang mga mata. There is really something about how he looks at people. Tinignan ko ang lamesa nila at naroon pa ang mga take out coffee cups at mga desserts.

“Hello Mr. Kyler, sana nag enjoy kayo sa coffee and dessert? I hope this means na quits na tayo? Ito na siguro yung see you soon na sinabi mo?” Nginitian ko genuinely because I finally matatahimik na ang utak ko at malulubayan na ako ng mga mata nyang malalamig.

“No, actually this is just me saying hi. “ tinagilid ko ang ulo signaling him to continue. Just saying hi? Hindi ko sure pero ibig sabihin ba nito ay magkikita pa kami? Or ako pa din ang mag babayad ng kung ano mang pagkakagastusan nila?

I don’t mind paying I just don’t want to see him again or his cold eyes na malalalim ang titig.

“I think a bill of 3000 is enough para aksidente kong pagkakahagis ng sapatos ko”  tumitig sya sa akin ng ilang Segundo bago bumaling sa mga kaibigan nyang kanina pa nakatingin sa akin.

“Guy’s this is Alliyah, she’ll be helping us with band practices and work for our promotions from now on “ bumaling sya bigla sa akin “ until I say it’s over”  napatulala ako sa sinabi nya.

Hindi ko pa narinig kailan man sa isang sentence ang pangalan ko kasama ng salitang “help” at “work” pabalik –balik ang tingin ko sa kanya at sa mga kabanda nyang mukhang hiindi man lang nagulat.

“EXCUSE ME? Ako?! Help and work?! Wala ka na ba sa katinuan?” tumaas na ang boses ko. Damn Alliyah losing her cool in public. Eww.

“Ikaw? Wala ka din ba sa katinuan noong bigla mo akong binato ng sapatos?” puputulin ko na sana ang sinabi nya pero napatigil ako at napa isip, he’s got a point.

Pero eh ano kung wala ako sa katinuan?Eh totoo naman? Sya kaya iwan ng boyfriend at ipagpalit sa kaaway?Hindi sya mawawala sa katinuan? And now that I remembered it, napabaling ang tingin ko sa lalaking kanina pa lamon ng lamon ng dessert na AKO ang nag bayad.

Kita mo nga naman, sya na ang dahilan kung bakit napunta kay Yano ang attention ni Abby at iniwan ako, ako pa ang mag papakain sa kanya?

“IKAW!” sigaw ko sabay turo kay Bricks, napatigil sya sa kalagitnaan ng pag subo sa sandwich na hawak nya at tinuro ang sarili nya.

“Oo ikaw! Ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito! “

“Bakit ako?—“ nagpa tuloy ako habang naka duro pa rin sa kanya.

“Kung dahil sa kalokohan mo hindi sana mapapansin ni Abby—“ napatigil ako ng biglang hinawakan ni Kyler ang kamay kong naka turo kay Bricks at ibinaba ito.

Despite the cold eyes, he has a warm hand.

“That’s enough—“ sya naman ang pinutol ko. Kung akala mo madidistract mo ako ng malalim na tingin mo at mainit na kamay pwes! Tama ka!

“No! I don’t wanna work or help you. Kung gusto mo eto—“ kinuha ko ang wallet ko “ I’ll give you one of my cards and use it to your hearts content, wag nyo lang ako guluhin”  bumuntong hininga si Kyler at humawak sa likod ng ulo nya.

Kung saan sya tinamaan ng sapatos ko.

Bakit? Is it hurting? Pero ilang araw na ang lumipas ah?

“Boss okay ka lang?” simuna nung palangiti “ Sabi ng Doktor wag ka daw muna masyado mag paka stress hanggat di pa lumalabas ang resulta ng CT head scan mo” nanlamig ako bigla sa sinabi ni smiley face.

CT Head scan?

“What do you mean?” tanong ko sa kanila, ramdam ko ng bumababa ang dugo sa sinabi nya.

“Ah, matagal kasi nakaramdam ng sakit ng ulo si boss mula nung matamaan mo ng sapatos kaya minabuti naming mag pa check up. Ang advice bawas muna ng stressful activities kasi hindi pa sigurado kung bakit matagal yung pananakit. Eh madalas nga lang syang ma stress gawa ng band activities at . . “ Madami pa syang sinabi pero wala na akong narinig.

CT Head scan. Does it mean na delikado? And stressing him would lead to serious matter? Not that its not serious now pero ang pinaka importante ay kasalanan ko?

Ako? Is he gonna die? Is it my fault? AKo ang bumato sa kanya causing him head pain, and ako din baa ng mag cause ng stress dahil di ako tutulong?

If he dies will I be a murderer? Oh my god! My parents would kill me!

But me? Help and work for them? I can help and work pero hindi kasama sila, hindi kasama si Bricks, or si Kyler, but then ako naman talaga ang may kasalanan.

Damn you Abby! Damn you Yano!