บทที่ 7
นรก = สถานที่ท่องเที่ยว
เช้าวันต่อมา
กวินขับรถมาจอดในลานด้านหลังคณะเภสัชศาสตร์ ใบหน้าของชายหนุ่มดูอิดโรย เมื่อคืนลดาโทรมาโวยวายด่าทอที่เขาไม่กลับไปนอนคอนโด
ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากมาหา แต่พอทะเลาะแล้วเขาใช้ไม่แข็ง เธอก็ดันอยากเจออยากนอนด้วย คงคิดดีไม่ได้นอกเสียจากว่า เธอแค่กลัวเขาโกรธจนไม่ยอมซื้อกระเป๋าให้
“ไงมึง..ขอบตายังกะหมีแพนด้า แฟนสุดที่รักแผลงฤทธิ์ใส่อีกแล้วล่ะสิ”ไทป์เพื่อนสนิทเอ่ยทักทันทีที่กวินหย่อนสะโพกลงนั่งบนม้าหินอ่อนหน้าอาคารเรียน
“แค่ทะเลาะกันนิดหน่อย” กวินถอนหายใจก่อนพูดออกมาเสียงเบา พยายามไม่เครียดแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้
“เลิกเถอะ..ผู้หญิงแบบนี้หาใหม่ได้ถมเถ อย่างมึงคนรอต่อคิวเป็นเมียเยอะแยะ” เจคอปตบไหล่กวินเมื่อเห็นเพื่อนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“มันไม่ง่ายอ่ะดิ..” กวินฟุบหน้าลงบนหนังสือ เขาเหนื่อยหัวใจเหลือเกิน ไม่รู้วันนี้ลดาจะวีนอะไรอีก หรือเธอจะงอนจนไม่อยากคุยกั
