บทที่ 10
หนูเสียใจ
“เอาก่อนค่อยคบก็ได้ค่ะ..หนูไม่ถือ!”
“พูดแบบนี้ไม่ดีเลย..มะลิช่วยลงจากตัวพี่ก่อนได้มั้ยครับ”
กวินแอบพ่นลมหายใจอย่างโล่งอก เมื่อร่างเย้ายวนค่อย ๆ ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง เธอหันหน้าเข้าหาเขา ตากลมโตไหวระริกคล้ายสะเทือนใจ เห็นแบบนั้นคนเมาก็นึกสงสารจนต้องตะแคงตัวเข้าหาแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมให้เธอจนมิดคอ ไม่งั้นได้ตบะแตกแน่
“..........”
“..........”
ทั้งคู่ต่างเงียบ นอนมองหน้ากันโดยไม่มีฝ่ายใดกล้าพูดอะไร ภาพใบหน้ามะลิเริ่มเบลอเมื่อความง่วงมาเยือน เปลือกตาค่อย ๆ ปิดลงแต่ในวินาทีต่อมาเขาก็ต้องลืมตาอีกครั้ง เพราะคำพูดของมะลิ
“หนูชอบพี่กวินนะคะ ชอบมาสามปี ตอนนี้พี่เลิกกับแฟนแล้ว ถ้าเราเอากันมันก็ไม่ผิดไม่ใช่เหรอ?”
“มะลิ..ทำไมคิดแบบนี้ครับ”
กวินหัวจะปวดกับลูกตื้ออันแพรวพราว อยากเอาหัวโขกพื้นให้สลบ จะได้ไม่ต้องอดทนกับความยั่วยวนของมะลิ เธอเบียดตัวเข้าหา หน้าอกอวบแนบไปกับอกแกร่งจน
