Art Café
"ลองวาดสักภาพนึงไหมคุณ ภาพอะไรก็ได้แก้ว่างๆ " หลังจากที่เขาพาเพียงขวัญขึ้นรถมาแล้ว เธอก็ยิ่งเงียบเก็บอารมณ์ ไม่ยอมเล่าเรื่องอะไรให้ฟังสักนิดเดียว
จนมาหยุดที่ร้านอาหารและมีโซนศิลปะให้วาดภาพ ร่างสูงเลยเป็นผู้ดูแลคอยเตรียมสิ่งของให้ ราวกับต้องการเห็นเธอแสดงออกทางอารมณ์บ้าง แล้วเดี๋ยวเขาจะเป็นผู้ค้นหาความหมายเอง
"ฉันวาดไม่เป็น" ร่างอรชรนั่งแน่นิ่ง มองอุปกรณ์พวกนั้นราวบรรยากาศ
"แค่จับพู่กันจุ่มสีแล้วระบายลงในนี้แค่นั้นเองนะคุณ ไม่เห็นจะยากเลย" คาอิลจำเป็นต้องจับมือบางอีกครั้ง บังคับไปตามคำพูดมาขีดเขียนเส้นลงกระดาษเฟลมใหญ่ แล้วสีที่เธอเลือกก็คือดำสนิท ทำคนมองใจอ่อนยวบกระทันหัน
"ปล่อย!"
"งั้นก็ไม่ต้องให้บังคับแล้วใช่ไหมครับ" เขาเปลี่ยนท่าทีไปดึงเอาเก้าอี้มานั่งข้างหลังร่างอรชร เผื่อว่าอีกฝ่ายมีอะไรให้ช่วยจะได้ว่องไว
"อีกนานไหม?"
"หมายถึงอะไร?"
"จะจ้องอีกนานไหม" หน้าสวยหันมา
