เคล้ง~
"นะนายเป็นอะไร นายหนาวเหรอนายคาอิล" ยามมือหนาปัดสิ่งของบนโต๊ะหล่น ทำร่างอรชรที่นั่งเฝ้าสะดุ้งตื่น รีบหันมาสำรวจใบหน้าหล่อเหลายังคงซีดเซียวเหมือนเดิม ยกเว้นร่างกายนอนสั่นเทาเหมือนกับถูกพิษไข้เร่งงาน
เธอรีบเปิดบาดแผลสำรวจทำความสะอาดมันอีกรอบ ก่อนจะรีบไปหาน้ำดื่มมาไว้ให้ร่างสูงทานยาลดไข้
"นายตื่นขึ้นมากินยาก่อนนะ เหมือนจะเป็นไข้แล้วด้วย รีบตื่นมากินก่อนนะนายคาอิล" แต่เสียงที่เอ่ยเรียกดังเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล คนนอนหลับยังคงไม่รู้สึกตัว ขืนเธอปล่อยเขาไว้แบบนี้คงมีอันตรายต่อชีวิต
มือบางรีบนำแผงยาขึ้นมาแกะ แล้วใส่งับไว้เบาๆ มาจ่อใส่ใบหน้าหล่อเหลา เธอต้องวิธีนี้เป็นทางเดียวเท่านั้นที่ไม่ต้องฝืนให้คนหมดเรี่ยวแรงลืมตาลุกขึ้นมา
เธอแนบจูบลงบนปากหยัก ใช้ลิ้นเล็กดันเม็ดยาเข้าในปากของคนหลับ ก่อนจะหันมาคว้าขวดน้ำ
"หื้ม..." เปลือกตาคู่คมเลื่อนเปิดเพียงเล็กน้อย เห็นการกระทำของเพียงขวัญทั้งหมด
