ช่วงค่ำ_
"อาหารวันนี้อร่อยไหมคะคุณหนู ทำไมยังเหลือเท่าเดิมอยู่อีกคะ?" ป้ามลเอ่ยถาม ขณะที่เพียงขวัญนั่งทานอาหารตามลำพัง มีบอดี้การ์ดเป็นเชฟอยู่ในครัวเพียงคนเดียว
"ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ค่ะ"
"คุณหนูของป้ามีเรื่องให้เครียดเยอะมากเลยใช่ไหมคะ?" ป้ามลเอ่ยถามน้ำเสียงอบอุ่น บรรจงเทน้ำดื่มใส่แก้วให้บนโต๊ะอาหาร
"ค่ะ" เธอตอบตามความเป็นจริง เงาของประตูเลื่อนระหว่างห้องทานอาหารกับครัว มันสะท้อนเงาบอดี้การ์ดที่แอบยืนฟัง เขาส่งสายตาจดจ่อไร้ความหมายมายังเธอ
หรือว่าจริงๆ แล้วเขาเข้ามาในบ้านเธอเพราะมีจุดประสงค์อื่น ทั้งที่เรื่องวุ่นวายในชีวิตเธอก็สาหัสเต็มทนแล้ว
"ช่วงนี้คุณอดิศรกับคุณวรยาก็ไม่อยู่นี่คะ ป้าว่าคุณหนูน่าจะหาความสุขให้ตัวเองบ้าง ป้าไม่อยากเห็นคุณหนูเป็นทุกข์เลย"
"มันจะมีเรื่องอะไรที่ดีไปกว่านี้อีกเหรอคะ ขวัญแทบไม่รู้เลย" พอได้พูดดวงตาคู่สวยกลั้นใสใสเอาไว้ ยังดีที่ชีวิตจะเจอเรื่องเลวร้
