“อิงลูก ชวนพี่หมอทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะลูก”
เสียงร่าเริงของคุณนายจันทร์วาดตะโกนมาแต่ไกล ก่อนจะปรากฏตัวด้วยการยกพวงเครื่องปรุงออกมาวางที่โต๊ะอาหาร
“ชวนแล้วค่ะแม่”
“สวัสดีครับ”คนตัวสูงลุกขึ้นยกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม แล้วนั่งลงโซฟาตัวเล็กที่อยู่ภายในห้องรับแขก ซึ่งเขาเคยมาแล้วครั้งหนึ่งตอนที่อิงดาวไม่สบาย
“ยัยอิงพูดถึงคุณหมอไม่หยุดปากเลยค่ะ”
เดี๋ยวนะ...ลูกพูดไม่หยุดปากตอนไหนคะแม่
“วันนี้น้าทำก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำใส เอาเส้นอะไรสั่งได้เลยนะคะ ป้ามวนกำลังจะยกมาเสิร์ฟให้แล้ว”
“ขอบคุณครับคุณน้า”
เป็นครั้งแรกที่น่านฟ้าถูกแนะนำอย่างเป็นทางการ เด็กหญิงน้ำค้างดูจะดีใจมากกว่าใครที่ได้เจอพี่น่านฟ้าอีกครั้ง เจ้าตัวจ้อยเอาแต่คุยจ้อ ถึงความอร่อยของข้าวไข่เจียว ที่น่านฟ้าทำให้รับประทานครั้งนั้น
คุณนายจันทร์วาดถึงกับติติงอิงดาวครั้งใหญ่ เอือมระอาในความไม่เป็นแม่ศรีเรือนของลูกสาว ทว่าน่านฟ้าก็ออกโรงปกป้
