แม่นมคนนี้พ่อขอนะลูก

กระแทกแม่นมบนโต๊ะทำงาน

ร่างงามขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานตามที่ปาร์ยเอ่ย ทั้งที่เสื้อผ้ายังอยู่บนร่างกายครบทั้งชุด ขาเรียวยกขึ้นเหยียบบนขอบโต๊ะทั้งสองข้าง เผยความสวยงามของกายสาวอวบอูม ที่มีชั้นในลูกไม้สีดำปกปิดไว้ต่อสายตาปาร์ย ที่จับจ้องอยู่ที่ส่วนนั้นตาไม่กะพริบ

ชายหนุ่มมองดูนิ้วเรียวยาวสะอาดสะอ้าน ค่อยๆ จับชั้นในรวบมาไว้ตรงกลาง และดึงชั้นในขึ้นให้เสียดสีกับติ่งเนื้อ เผยกลีบเนื้อสาวอวบอูมสองข้าง

“คุณท่านขา” เสียงหวานเรียกขาน นัยน์ตาหวานเยิ้มเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา มองคุณท่านของตัวเอง ที่ค่อยๆ ขยับเท้าเดินเข้ามา ทั้งที่ร่างกายยังอยู่ในชุดทำงานเช่นกัน

“โคตรร่านจริงๆ” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอก จัดการรูดซิปกางเกงทำงานตัวแพงลง คว้าท่อนเอ็นใหญ่ออกมา

น้ำฟ้ามองเอ็นใหญ่ก็ยิ่งกระสัน ร่องสวาทฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวาน ดึงชั้นในที่อยู่ตรงกลางไปไว้ด้านข้าง จากนั้นก็ใช้นิ้วแหวกกลีบแคมอวบอูม เผยรูสวาทสีชมพูขมิบน้ำหวานออกมา

“กระแทกเข้ามาสิคะ กระแทกเหมือนที่คุณท่านอยากทำ”

“ฉันจะกระแทกให้เธอ เดินขาถ่างออกจากบริษัทเลย ยัยคนร่าน... อ้า”

พูดจบแท่งเนื้อลำใหญ่ยาว ก็เสียบเข้าไปในรูสวาทฉ่ำเยิ้มทีเดียวมิดด้าม ไม่ให้น้ำฟ้าตั้งตัวแต่อย่างใด หญิงสาวที่เสียววาบ ก็ผวาเฮือกตวัดวงแขนโอบกอดร่างกำยำ

"อ่อย...อ้ะ...คุณท่านขา"

"เสียวเหรอ ดูสิ หอยเธอมันกินเอ็นฉันอร่อยเชียว ตอดดีเป็นบ้า... อ้า" เสียงกระเส่าเอ่ยบอก พร้อมกับขยับเอวพาแท่งเนื้อเคลื่อนตัวออกมาจนเหลือแค่หัวบาน ให้หญิงสาวเห็นว่ารูสวาทของเธอ ตอดรัดแท่งเนื้อดีขนาดไหน จากนั้นก็กดแท่งเนื้อกลับเข้าไป

น้ำฟ้าขมิบรูสวาทถี่กระชั้นด้วยความเสียว เมื่อเห็นความใหญ่โตขยับเขยื้อน เคลื่อนตัวเข้าออกในรูสวาทของเธอเชื่องช้า

กลีบแคมสองข้างปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงขยับ ที่เริ่มเพิ่มความเร็ว จนหญิงสาวมองตามแทบไม่ทัน ความดุดัน ความร้อนแรง สาดเข้าใส่ไม่ยั้ง

"อี้...อ้ะ...อืม...เสียว... คุณท่านขา...หนูเสียว"

ปาร์ยไม่คิดจะสนใจเสียงร้องคราง กระแทกกระทั้นกระหน่ำความดุดันเข้าใส่ผนังอ่อนนุ่มอย่างบ้าคลั่ง เอวสอบขยับเข้าออก ไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยหรือหมดแรง ยังเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วยซ้ำ

มือหนาก็ยื่นมาบีบเคล้นเต้างามอวบใหญ่ผ่านเนื้อผ้า ยิ่งทำให้น้ำฟ้าเสียวจนต้องร่อนสะโพกรับ ใบหน้างามก็บิดเบี้ยวทรมาน ปาร์ยเห็นแล้วก็ยิ่งเกิดอารมณ์

"อ้า... รูเธอมันรัดเอ็นฉันแน่น เอาโคตรมัน"

“แง่ๆ อุ้แว้ๆ” และเสียงร้องของหนูน้อยที่อยู่บนโซฟา ก็ทำให้จังหวะความเร่าร้อนเมื่อสักครู่หายไป ทั้งสองคนหันขวับไปยังหนูน้อยที่นอนร้องไห้

“คุณท่านปล่อยก่อนค่ะ คุณหนูร้อง” สัญชาตญาณความเป็นแม่ ทำให้น้ำฟ้ารีบผลักปาร์ยออกห่าง เพื่อจะไปอุ้มหนูน้อยที่ยังร้องไห้ไม่หยุด

ทว่าปาร์ยกลับไม่ปล่อย แต่รวบร่างบางขึ้นอุ้มทั้งที่แท่งเนื้อยังสอดประสาน เดินมายังโซฟาที่ลูกชายกำลังนอน วางร่างบางลงข้างๆ

“อุ้มตาหนูขึ้นมาสิ” น้ำฟ้ารีบทำตามที่อีกคนบอก อุ้มคุณหนูมาไว้แนบอก พร้อมกับโยกตัวไปมา เพื่อเป็นการกล่อมหนูน้อยให้เงียบเสียง

“เอนตัวไปพิงโซฟา” เสียงเข้มสั่ง น้ำฟ้าก็ทำตาม ขาเรียวสองข้างจึงถูกจับแยกออกกว้าง ก่อนที่ท่อนเอ็นจะเสียบกลับเข้ามาในรูสวาทอีกครั้ง

“ซี้ด...อ่อย...คะ คุณท่าน” น้ำฟ้าทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น ที่ถูกเจ้านายหนุ่มกระแทกร่อง ทั้งที่เธอยังอุ้มลูกชายของเขาแนบอกอยู่แบบนี้

“เสียวล่ะสิ ตอดถี่ฉิบหาย...อืม...ตาหนูหิวนมหรือเปล่า เอานมให้ลูกชายฉันกินสิ”

“อ้ะ..ค่ะ” มือบางรีบเปิดเสื้อขึ้น ป้อนนมให้คุณหนูกิน

ปากเล็กก็อ้างับหัวนมเข้าปากดูดเสียงดังจ๊วบๆ จนปาร์ยนึกอิจฉาลูกชาย ที่ได้ดูดนมของหญิงสาว แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้เขาค่อยดูดก็ได้

“อ้ะ...อื้อ...คะ คุณท่านหนูเสียว...” เพราะถูกแท่งเนื้ออัดกระแทกหนักๆ จนจุก และเริ่มไต่ระดับความเร็วจนเธอตัวโยกคลอน และยังถูกริมฝีปากเล็กดูดนมอีก น้ำฟ้าก็เสียวจนต้องแอ่นหน้าอกขึ้น

“ฉันก็เสียว เด็กดี” ร่างสูงโน้มตัวลงมาจูบกับหญิงสาว เอวสอบขยับควงวนเป็นวงกลม ควานลึกจนถูกจุดกระสัน ยิ่งทำให้น้ำฟ้าสะท้าน ความเสียวแผ่กระจายไปทุกอนูรูขุมขน จนขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง

ก่อนที่ปาร์ยจะผละริมฝีปากออก จับเข่าของหญิงสาวแยกออกจากกัน เหลือบสายตามองลูกชายที่ยังดูดกินนมด้วยความสุข จากนั้นก็กระหน่ำซอยเอวสอบเข้าใส่ไม่ยั้ง

"คุณท่านขา... เสียว...หนู...ฟ้า...อี้...อ่อย...จะไม่ไหวแล้วค่ะ"

"อีกนิดเดียว...อ้า...ฉันก็จะเสร็จแล้วเหมือนกัน"

"อ่อย...อื้ม...ไม่ไหว... อี้...ฟ้า..."

"อ้า"

"อ้าย" เสียงร้องครางดังขึ้นพร้อมกันในช่วงสุดท้าย จากนั้นร่างสองร่างก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยความสุขออกมาพร้อมกัน ปาร์ยกดแท่งเนื้อแช่คาไว้อยู่ในผนังอ่อนนุ่ม ปล่อยน้ำเชื้อเข้าไปในมดลูก

ส่วนน้ำฟ้าก็หอบเหนื่อยทิ้งตัวพิงพนักโซฟาอย่างหมดแรง ทั้งที่ยังอุ้มคุณหนูเอาไว้ในอ้อมกอด มองใบหน้าจิ้มลิ้มหลับตาพริ้มอยู่แนบอก

“สงสัยลูกชายฉัน จะชอบฟังเสียงครางของเธอนะ หลับพริ้มเชียว” ใบหน้างามแดงก่ำ เงยหน้ามองคนพูดด้วยความเขินอาย ยิ่งเห็นแววตาล้อเลียนของคุณท่านที่มองมา น้ำฟ้าก็ยิ่งอายจนต้องก้มหน้าหลบสายตาคมนั้น