Chapter 40
“Tulonggg! Wala akong kasalanan!”
“A…very…”
Napabalikwas ako ng bangon mula sa masamang panaginip tungkol kay Io, pawisan ako at hingal na hingal sa nakakapagod na panaginip. Hindi ako makapaniwala sa ‘king nakita. Kasama nila ang hindi mabilang na estudyante, isa-isa silang pinaparusahan at pinaparatangan na kasapi sa grupo ng mga bandedo sa paaralan ng Linux.
Pinatay nila si Io.
Umiling-iling ako, hindi naman siguro mangyayari ‘yong panaginip na ‘yon sa totoong buhay at hindi kasapi si Io sa anumang ganu’ng organisasyon. Hindi ko maiwasang hindi mag-alala at maawa kung sakaling totoo ‘yon.
Naalala ko na naman si Athran, ‘yong nangyari sa amin kagabi, ‘yong sayaw, ‘yong mga halik niya, sa silid at bigla na lang akong nawalan ng malay. Paggising ko nasa silid na ako at na
