ยศสรันไม่เข้าใจ เขายังดีกับเธอไม่พออีกหรือ เขาให้เธอได้ทุกอย่าง แต่เธอก็ยังพยายามจะดิ้นออกไปจากชีวิตเขา “เธอพูดง่ายๆ โดยที่ไม่ได้สนใจความรู้สึกของลูกแล้วก็ฉันเลย เธอเปลี่ยนไปมากนะเปมนีย์” ที่พูดออกไปเพราะไม่อยากให้เปมนีย์ไปจากเขา
“เฮ้อ ไม่ใช่ว่าฉันไม่แคร์ลูกกับคุณ แต่เป็นเพราะคุณต่างหากที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย คุณไม่เคยเชื่อใจฉัน ต่อให้คุณโอนให้ฉันหมื่นล้าน แต่ถ้าคุณไม่เชื่อใจ ไว้ใจฉันเราก็คงไปด้วยกันไม่ได้” เปมนีย์พูดขึ้นด้วยความโมโห นั่นทำให้ยศสรันโมโหเช่นกัน
“แล้วเธอจะให้ฉันยิ้ม ต้อนรับผู้ชายที่มันจะมาโน้มน้าวให้เธอทิ้งลูกกับผัวกลับไปเกาหลีกับมันน่ะเหรอ ฉันทำไม่ได้หรอก”
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ อินซองเป็นแฟนของเพื่อนฉันที่เป็นคนไทย เขามาตามง้อแฟนเขาต่างหาก และก็แค่อยากให้ฉันช่วย ที่เขาพยายามโทร.หาฉันหลายวัน ก็เพื่อให้ฉันช่วยพูดกับแฟนเขา”
“อะไรนะ!”
“คุณนี่มัน โอ๊ย ฉันละหมดคำจะพูดกับคนอย่างคุ
