43

1397 Words

หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้มันไม่เลิก ยศสรันจึงตัดสินใจลากเธอออกจากร้านทันที จากนั้นก็ผลักเธอเข้าไปในรถ แล้วปิดประตูแรงกว่าที่เคย ก่อนที่ร่างสูงจะเดินอ้อมไปขึ้นรถด้วยอารมณ์โมโหสุดขีด แล้วขับออกไป “คุณยศ! เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย” “ก็เธอทำก่อน ต่อหน้าฉันเธอยังกล้าแลกไลน์กับผู้ชายคนอื่น” “แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่า...” “หุบปาก แล้วนั่งไปเงียบๆ ก่อนที่ฉันจะเล่นงานเธอหนักกว่านี้” ระหว่างทางกลับคอนโดมิเนียมยศสรันไม่ปริปากพูดอะไรกับเปมนีย์สักคำ ในขณะที่เธอเองพยายามหาเรื่องคุยเพื่อให้บรรยากาศภายในรถดีขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้น เพราะตอนนี้อารมณ์โกรธครอบงำทุกสิ่ง นี่ขนาดเธอเพิ่งไปฝากไข่เพื่อเป็นแม่ของลูกเขาแท้ๆ ยังมีหน้ามาระริกระรี้กับผู้ชายคนอื่นแบบนี้อีก ไม่คิดเกรงใจกันบ้างหรือไง! ‘เขาหึงเปมนีย์ขนาดนี้เชียวเหรอนี่’ “คุณยศสรัน คุณเป็นอะไรหรือเปล่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD