หนึ่งสัปดาห์ถัดมา
กรุงโซล ประเทศเกาหลี
“มีคนติดต่อมาดูร้านบ้างหรือยังคะน้าวรรณา” เปมนีย์หันไปถามน้าวรรณา น้าสาวแท้ๆ ญาติคนเดียวที่เหลืออยู่ ตั้งแต่แยกจากยศสรันครั้งนั้นเธอก็มาอาศัยอยู่กับน้าสาวที่เกาหลี ซึ่งอาศัยอยู่ที่เกาหลีมานาน แต่ช่วงที่เกิดเรื่องกับบิดาเธอติดต่อน้าสาวไม่ได้ และเวลานั้นน้าวรรณาเองก็ยังไม่มั่นคงพอจะให้การอุปถัมภ์เธอ น้าสาวคนนี้เป็นหนึ่งในคนที่ช่วยให้เปมนีย์เปิดร้านอาหารในกรุงโซลได้สำเร็จ เพราะเงินทั้งหมดในการลงทุนมาจากน้าวรรณาที่อาสาจะลงทุนให้ก่อน
“ก็เริ่มมีบ้างแล้วละ จะขายจริงๆ หรือยีนส์” หน้าวรรณาหันมาถามเปมนีย์เพื่อความแน่ใจ
“ค่ะ หนูจะขายที่นี่ แต่ไปเปิดที่อื่น” เธอตัดสินใจกลับมาเกาหลีก็เพื่อขายร้านที่นี่ แม้จะเสียใจอยู่บ้าง แต่ก็ต้องทำ เพราะหัวใจของเธอมันดันอยู่ที่ไทยไม่ใช่เกาหลี
“ถ้าหนูตัดสินใจดีแล้ว น้าก็ไม่ห้ามจ้ะ” น้าวรรณาส่งยิ้มให้
“เอ้อ นี่ค่ะ น้าเงินห้
