บ่วงรักในรอยแค้น

กฏ...1

เวลาผ่านไปจนรุ่งเช้า อินทัชจึงปล่อยให้หญิงสาวหลุดจากการคุกคาม ปลายฝนปวดร้าวไปหมดทั้งตัว ส่วนล่างของหญิงสาวระบมจนไม่สามารถขยับตัวได้ หญิงสาวนอนร้องไห้อยู่ข้างๆอินทัช เธออยากจะหนีไปให้พ้นจากที่นี่ แต่เธอก็ไร้เรี่ยวแรงที่เธอจะหนีออกไปจากที่นี่

อินทัชเหลือบมองไปที่ปลายฝนด้วยความสับสน แต่สำนึกส่วนร้ายของเขาบอกให้เขาทำตามที่ตั้งใจตั้งแต่แรก เมื่อความคิดด้านมือเอาชนะด้านดี ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นสวมเสื้อผ้า พร้อมกับสำรวจการแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะวางเงินไว้ที่ข้างกายหญิงสาว

“นี่สำหรับค่าตัวเธอวันนี้ แล้วอย่าคิดไปบอกใครนะ เพราะไม่งั้นคลิปรักของเราสองคนจะหลุดออกไปทั่วโลกออนไลน์อย่างแน่นอน” อินทัชข่มขู่ปลายฝนทั้งที่จริงๆแล้วไม่มีคลิปใดๆทั้งสิ้นระหว่างเขากับเธอ

“โกหก!! คุณไม่มีคลิปหรอก ฉันไม่เห็นคุณถ่ายสักนิด ฉันจะไปแจ้งตำรวจ” ปลายฝนกัดฟันเถียงออกไปด้วยความเจ็บใจ

“ทำไมจะไม่มีล่ะ ในห้องนี้มันมีกล้องอยู่ เธอได้เป็นนางเอกเอวีสมใจแน่ ถ้าเธอเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร อ๋อ..อย่าคิดแจ้งตำรวจ เพราะเงินของฉันจะทำให้เรื่องทุกอย่างเงียบหายไป ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลย” อินทัชหันมายักคิ้วให้ปลายฝนก่อนจะเดินออกไป

ปลายฝนรู้สึกโมโหที่เขาทำราวกับเธอเป็นผู้หญิงขายตัว หญิงสาวรีบหยิบเงินจำนวนมากที่วางอยู่ข้างตัวเธอ เขวี้ยงใส่แผ่นหลังของชายหนุ่มที่กำลังเดินจากไป แต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจที่จะหันมาเก็บมัน เขารู้ตัวว่าเขาผิดเขาจึงเลือกที่จะเดินจากไป แล้วปล่อยเธอไว้ในที่แห่งนี้

“เอาเงินของคุณคืนไป กลับมาเอาคืนไปเดี๋ยวนี้นะ” ปลายฝนตะโกนไล่หลังชายหนุ่มออกไป ชายหนุ่มได้ยินแต่เขาเลือกที่จะเดินจากไป เพราะตอนนี้ความรู้สึกผิดมันเริ่มเกาะกุมหัวใจของเขา

หลังจากที่ชายหนุ่มออกไป ปลายฝนก็นั่งร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตา เธอเสียใจจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่พอนึกถึงหน้าบิดามารดาปลายฝนก็ไม่อาจตัดสินใจทำร้ายตัวเองได้