“พอเถอะ อาบน้ำได้แล้วค่ะ” เสียงหวานสั่นเล็กน้อย
“อาบด้วยกัน” ปลัดเมฆาสะกดพิมพ์รพีพรด้วยสายตาคมเข้ม พร้อมๆกับรีบถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจากร่าง หน้านวลแดงก่ำเมื่อเห็นแผงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม และทั้งๆที่พยายามสั่งสายตาว่าห้ามมองต่ำเด็ดขาด แต่พิมพ์รพีพรก็ไม่สามารถห้ามตัวเองได้ ลมหายใจของหญิงสาวสะดุดเมื่อเห็นบางอย่าง ที่กำลังผงาดท้าทายอยู่กลางกายเขา เสียงหัวเราะเบาๆของปลัดเมฆา ทำให้พิมพ์รพีพรช้อนสายตาขึ้นสบตาเขาอย่างอายๆ ปลัดเมฆารวบร่างที่ยั่วยวนตรงหน้ามากอดรัดแน่น อะไรต่อมิอะไรก็แนบชิดกันไปหมด พิมพ์รพีพรรับรู้ถึงการกระตุกจากท่อนแข็งแกร่งที่แนบอยู่กับหน้าท้องตัวเอง
สายน้ำอุ่นจากฝักบัวอันใหญ่รินรดสองร่างที่ยืนกอดเกี่ยวกันอยู่ ปลัดเมฆาดันร่างของพิมพ์รพีพรออกเล็กน้อย มือใหญ่ละเลงครีมอาบน้ำทั่วร่างที่ยืนนิ่งด้วยความอาย และสั่นสะท้านในบางครั้งที่เขาจงใจถูย้ำทำความสะอาดให้จุดที่อ่อนไหว ก่อนจะ
