แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านเข้ามา ร่างของนาวินยังคงนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ใบหน้าคมดูสงบและไว้ใจในอ้อมกอดที่เขาคิดว่ายังมีเธออยู่ แต่แท้จริงแล้วพลอยใสกลับลุกขึ้นนั่งเงียบๆ ริมขอบเตียง ดวงตาที่ทอดมองเขาเต็มไปด้วยความสับสน เธอพยายามห้ามน้ำตาของเธอไว้ ไม่ให้มันไหลออกมา นี่เธอทำอะไรลงไปความบริสุทธิ์ของเธอที่เธอเฝ้าหวงแหนมาตลอดชีวิต เพื่อจะมอบให้ชายที่จะแต่งงานกับเธอ แต่ตอนนี้เธอกลับเอาความโกรธชั่วขณะทำให้ทุกอย่างพังไม่เป็นท่า
เธอมอบความบริสุทธิ์ของเธอ ให้กับใครที่เธอไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ เธอเจอเขาในผับ มันเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคิดจะทำมาก่อนในชีวิต ทุกอย่างที่เกิดขึ้น พอเธอมีสติดีมันทำให้เธอเจ็บปวด เจ็บปวดจนแทบไม่อยากหายใจต่อ
เธอสูดลมหายใจลึก พยายามกดกลั้นน้ำตาที่เอ่อขึ้นมา ไม่ได้!! เธอห้ามอ่อนแอไปมากกว่านี้
เมื่อคืนเป็นเพียงความเผลอใจ เพียงคืนเดียวที่เธอยอมปล่อยให้ตัวเองได้ทำสิ่งที่ไร้ศักดิ์
