พวงชมพูเดินเข้ามาในบ้านหลังจากที่ส่งอานัสกลับไปแล้ว เด็กสาวก้าวเข้ามาในห้องรับแขกแล้วก็ต้องชะงักเท้า เพราะเห็นร่างสูงใหญ่ของเมธาพัฒน์นั่งหลับตานิ่งอยู่บนโซฟาตรงหน้า สาวน้อยจ้องมองอย่างลืมตัว ยามหลับอย่างนี้อาต้นของหล่อนก็ไม่มีอะไรแตกต่างจากอาต้นคนเดิมแม้แต่น้อย เขายังหล่อ ยังดูดีที่สุดในสายตาของหล่อนเสมอ
เด็กสาวไม่รู้ตัวเลยว่าก้าวเข้าไปหยุดตรงหน้าเขาเมื่อไหร่ และตัวเองคุกเข่าลงข้างๆ เขาได้อย่างไร มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่หล่อนประสานสายตากับดวงตาคมกล้าของเขาเสียแล้วนั่นแหละ
“ชมพูแค่...” เด็กสาวอึกอัก แก้มแดงระเรื่อ
“แค่อยากจะปลุกให้อาต้นไปนอนข้างบนค่ะ ตรงนี้มันนอนไม่สบายหรอก...” คำแก้ตัวที่คิดได้เร็วที่สุดในตอนนั้นพรั่งพรูออกมาจากเรียวปากเต็มอิ่มของหล่อน
เมธาพัฒน์มองผู้หญิงตรงหน้านิ่ง เขาไม่พูดอะไรออกมาสักคำ แต่พอหล่อนจะขยับตัวลุกขึ้น เขากลับคว้าแขนหล่อนไว้และดึงเข้ามาหาอย่างแรง จนร่างบา
