ตอนที่ 18
คำลวงที่แสนหวาน
“พัฒน์ต้องแต่งงานกับคุณสุ เขาเป็นผู้หญิงที่พรั่งพร้อมทั้งฐานะและชาติตระกูล ศรีลืมพัฒน์เสียเถอะ..เราจบกันแค่นี้”
“ไม่นะพัฒน์ อย่าทิ้งเราไปเราหายใจไม่ออก”
ภาพและเสียงในอดีตดังแว่วลอยเข้ามาในโสตประสาทของ มนชิดา เมื่อเธอแอบไปยืนมองทั้งคู่อยู่ห่างๆ โดยคนทั้งคู่ที่เหมือนจมดิ่งอยู่กับห้วงอารมณ์ของกันและกันจะไม่ได้ใส่ใจสภาพแวดล้อมรอบข้างมากนัก
“ไม่น่าเชื่อนะ ว่าคนอย่างปริญจะยอมเซ็นสัญญากับโกอายได้ คุณนี่ไม่ธรรมดาเลยนะสุ ..ที่รักของผม”
เสียงของชายคนนั้นเอ่ยชม ก่อนที่สุรีย์พร จะโน้มหน้าลงไปใกล้และส่งเสียงหัวเราะคิกคัก พึมพำกระซิบตอบ โดย มนชิดา จับใจความต่อจากนั้นไม่ได้
มือของ มนชิดา เริ่มเปียกชื้น ลมหายใจเธอเริ่มหอบถี่แรงอีกครั้งเมื่อความสับสนในใจ ตีกับภาพนิมิตในหัว ขาของเธอเริ่มสั่นยืนไม่ไหว
พลันเสียงฝีเท้าของพนักงานดังแว่วมาห่างๆ
เธอจึงแข็งใจเดินออกจากจุดตรงนั้น
