ตอนที่ 45
จิตที่พะวง
นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจจนแทบคลั่ง...
ปริญ ไม่คุยกับเธอต่อ แม้หญิงสาวจะพยายามอธิบายอย่างไรก็ตาม ท่าทีของเขายังคงอึมครึมและไม่ยอมมองหน้าของเธอแม้แต่น้อย มนชิดา เพิ่งเคยเห็นเขาโกรธขนาดนี้ ที่ผ่านมาหากพูดจาออดอ้อนหน่อยเขาก็หายโกรธไม่ยาก
“โกรธมนขนาดนี้เลย ก็บอกแล้วตอนนั้นมนไม่ทันระวัง”
ไม่รู้ว่าต้องอธิบายอย่างไร เธอเข้าใจว่าเขาทบทวนเรื่องราวในอดีตตามที่ได้ทราบมา แต่ตอนนี้เธอไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นกับพิพัฒน์อีกแล้ว
“เดี๋ยวผมมีงานต่อ”
เขาเอ่ยสั้นๆ เมื่อรถมาส่งเธอถึงหน้าบ้าน
มนชิดา จำต้องเดินลงจากรถแล้วถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนที่รถมินิแวนจะเคลื่อนตัวออกไป
ไม่คิดว่าเขาจะโกรธได้ขนาดนี้..
ปริญ ไม่ได้กลับมาบ้านทั้งคืน เขาให้คนมาแจ้งเธอว่ามีงานที่ต้องไปเคลียร์กับบิดา และอาจบินไปสิงคโปร์คืนนี้
“อาจจะไปประมาณสามสี่วันครับคุณมน ช่วงนี้คุณปริญกำชับไม่ให้คุณมนออกไปไห
