intro

1166 Words
​"กูบอกมึงว่าไง มึงจะหยุดตรงนี้หรือมึงจะตายคาตีนกู!!?" "เก็บปากไว้แตกด้วยตีนกูดีไหม?!" ครื้น!! เสียงฟ้าร้องสนั่นดังลั่นไปทั่วทั้งบริเวณขณะที่หยาดฝนก็ตกกระทบลงมาที่ร่างสูงทั้งสองคนที่กำลังกำคอเสื้อกันไว้แน่นแต่นั้นไม่ได้ทำให้พวกเขาแยแสสักนิดเมื่อสายตาของทั้งคู่กำลังสบสายตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร คนนึงต้องการคนของตัวเองคืนส่วนอีกคนต้องการให้ผู้ชายตรงหน้าออกไปจากชีวิตเธอและ...ปล่อยให้เธอเป็นอิสระจากคนเลวๆแบบเขา "คนอย่างมึงไม่มีค่าพอที่หนาวจะต้องกลับไป!" "แต่หนาวรักกู คนที่หนาวรักคือกูไม่ใช่มึงไอ้เกรย์!!" "มึงถามหนาวแล้วหรอ...มึงมั่นใจหรอไอ้ฮอว์ค!?" "แม่งเอ้ย!!" พลั่ก!! ตุบ!! ฮอว์คปล่อยหมัดใส่เกรย์ที่เพิ่งพูดคำเมื่อกี้ทันทีและโดนอีกคนโต้ตอบกลับมาแทบจะทันที ทั้งสองพุ่งเข้าหากันเหมือนกับหมาบ้า...ไม่มีใครยอมใครเพราะสำหรับพวกเขาเกมส์นี้ต้องมีคนชนะเพียงแค่คนเดียว! "มึงมันก็เป็นแค่พวกขอทาน ปัญญาไม่มีถึงขนาดที่ต้องมาแย่งเมียกูรึไง!!" ผวัะ พลั่ก!! ใบหน้าเกรย์หันไปตามแรงชกทันทีพร้อมกับร่างของเขาที่โดนอีกคนคล่อมอยู่ เขาหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยและยันฮอว์คเต็มแรงจนฮอว์คล้มไปอีกทางเขาจึงพลิกตัวไปคล่อมไว้ทันที พรึ่บ! พลั่ก!! พลั่ก!! หมัดหนักๆซัดเข้าไปที่ใบหน้าคมคายตรงหน้าอย่างแรงจนมันแตกก่อนที่เขาจะกระชากคอเสื้อฮอว์คขึ้นมาหาพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาช้าๆ "แต่ขอทานอย่างกู...ก็นอนกับเมียมึงแล้วไอ้ฮอว์ค!" "ไอ้เหี้ยเอ้ย!!" "หนาวเป็นของกูแล้ว!" "เป็นของมึงแล้วไง ยังไงมันก็เมียกู!!" พลั่ก!! ร่างสูงของเกรย์ถูกยันออกจากตัวฮอว์คเต็มแรงก่อนที่พวกเขาจะลุกขึ้นมาพร้อมกับสบสายตากันนานนับนาที ฝนเม็ดใหญ่เทลงตกกระทบเขาทั้งสองอย่างไม่ปราณี เลือดทั้งสองไหลลงมาไม่หยุดจากมุมปากที่แตกและคิ้วที่แตกด้วยฝีมือของเขาทั้งสองคนที่แทบอยากจะฆ่ากันให้ตาย โดยที่ต้นเหตุมาจากคนคนเดียว...คนที่ชื่อว่าน้ำหนาว ฟึ้บ... ฮอว์คพาร่างโซเซของตัวเองเดินเข้าไปหาเกรย์ที่มีสภาพไม่ต่างกันอย่างไม่ยอม ฮอว์คกระชากคอเสื้อเกร์ยเข้าหาตัวพร้อมกับมองคนตรงหน้าตัวเองด้วยแวงตาที่เต็มไปด้วยความโมโห "มึงคิดแต่ว่ากูเป็นคนเลว...มึงนี่คนดีมาสินะ" ริมฝีปากร้ายแสยะยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยันพร้อมกับสายตาคมกริบของเขาที่กำลังจ้องมองสายตานิ่งขรึมตรงหน้าอย่างกวนอารมณ์ เกรย์เหยียดยิ้มออกมาช้าๆก่อนจะเอื้อมมือขึ้นกระชากคอเสื้อฮอว์คไว้เช่นกัน พรึ่บ! "กูพูดหรอว่ากูเป็นคนดี?" "หึ พวกไม่มีปัญญาหาเมียเองก็งี้" "มึง!!" "หยุดนะ!!" กึ่ก!! แขนของทั้งสองคนที่กำลังจะง้างต่อยกันชะงักบนอากาศทันทีที่เสียงหวานตวาดลั่นท่ามกลางสายฝน ร่างบางที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตของเกรย์เดินฝ่าฝนออกมาตรงสนามหญ้าทันทีพร้อมกับพลักทั้งสองคนออกจากกันอย่างแรง ขณะที่ตัวเองก็เซไปเซมาอย่างอ่อนล้าเพราะกำลังป่วย พรึ่บ! "ออกมาทำไม?" "มึงเข้าไปเลยหนาว!" น้ำหนาวตวาดสายตามองมือของทั้งสองคนที่เอื้อมมาจับแขนเธอไว้ด้วยสายตาเรียบนิ่งก่อนที่เธอจะเลื่อนสายตามองทั้่งสองช้าๆด้วยแววตาเหนื่อยล้า...เธอเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้เต็มที "พวกมึงเป็นบ้ากันรึไง...ปัญญาอ่อนหรอ?" "..." ทั้งฮอว์คและเกรย์เงียบไปทันทีและไม่มีใครยอมตอบคำถามของน้ำหนาวที่เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "กูบอกว่าไง กูเคยบอกแล้วไม่ใช่รึไงว่าให้เลิกกัดกันสักที!!" "แต่มันจะแย่งมึงไปจากกู!" "มึงทำตัวมึงเองไอ้ฮอว์ค!!" "ไอ้เหี้ยเกรย์!!" เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! "กูบอกให้หยุดไง!!!" ใบหน้าของฮอว์คและเกรย์หันไปตามแรงตบทันทีที่ทั้งสองกำลังจะพุ่งใส่กันอีกครั้ง น้ำหนาวถอนหายใจออกมาเสียงดังพร้อมกับเสยผมตัวเองขึ้น "งั้นมึงก็เลือกมาหนาวมึงเลือกมา!!" ฮอว์คตะคอกกลับเสียงดังพร้อมกับจ้องมองไปที่น้ำหนาวอย่างรอคำตอบ ขณะที่เกรย์ก็มองไปที่น้ำหนาวอย่างรอคำตอบเช่นกัน...พวกเขาทั้งสองคนอยากรู้อยากจะรู้ว่าจริงๆแล้วน้ำหนาวจะเลือกใครกันแน่ "..." น้ำหนาวเงียบไปนานนับนาทีก่อนที่เธอจะหัวเราะออกมาเบาๆอย่างไม่แยแสและหันมองผู้ชายทั้งสองคนตรงหน้าสลับกันไปมาช้าๆ ก่อนที่สายตาของเธอจะไปหยุดอยู่ที่ฮอว์ค "แล้วมึงจะว่าไงถ้ากูตอบว่าอยากได้พวกมึงทั้งสองคน?" "น้ำหนาว!!" "กูไม่ได้ประชดเหมือนที่ผ่านมา" น้ำหนาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงใจพร้อมกับหัวใจที่กำลังเจ็บปวด เธอไม่ใช่คนดีและถ้าพวกเขาอยากจะรู้ความรู้สึกของเธอเธอก็จะตอบ...ตอบตามหัวใจตัวเองล้วนๆ "กูเลือกไม่ได้ และถ้าพวกมึงรับไม่ได้...ก็เลิกยุ่งกับกูสิ" เสียงนิ่งเรียบของน้ำหนาวดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับสายตาของเธอที่มองทั้งสองสลับกันไปมาช้าๆก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาเมื่อทั้งสองคนเอาแต่เงียบ น้ำหนาวยกมือขึ้นเสยผมอีกครั้งก่อนจะหันหลังเตรียมเดินหนีออกมาจากตรงนั้น หมับ!! "มันก็แสดงว่ามึงยังรักกู" น้ำหนาวเงยหน้าขึ้นมองคนที่ดึงเธอเข้าไปกอดอย่างไม่เชื่อสายตาขณะที่ฮอว์คก็ก้มลงมองหน้าน้ำหนาวด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเขากำลังยอม เขายอมทุกอย่างถ้าเธอยังอยู่กับเขา ฟึ้บ... มือร้อนของอีกคนที่ยืนอยู่เอื้อมมือเข้ามากุมมือน้ำหนาวไว้แน่นพร้อมกับสายตานิ่งขรึมของเขาที่มองมาที่น้ำหนาวที่กำลังมองเขาอยู่อย่างไม่เชื่อสายตา "แสดงว่าเธอรักฉัน" ....เธอไม่ได้ต้องการให้ทั้งสองทำกับเธอแบบนี้ น้ำหนาวเบิกตากว้างพร้อมกับมองผู้ชายทั้งสองคนสลับกันไปมาด้วยหัวใจที่กำลังเต้นแรงอย่างทำอะไรไม่ถูก เธอแค่พูดตามที่ตัวเองคิดเพราะอยากให้เขาทั้งสองเลิกยุ่งกับเธอ...ไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่แบบที่พวกเขากำลังเป็นอยู่แบบนี้!!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD