มนนัทธ์ธรจ้องมองจำนวนเงินที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของแอพธนาคารด้วยสายตาไหววูบ ร้อนผ่าวไปทั้งกระบอกตา ก่อนจะกดโอนออกไปยังบัญชีน้องสาวที่ตั้งเป็นรายการโปรด ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะส่งข้อความบอกคนที่ตัวเองเพิ่งโอนเงินให้ก็ถูกแทรกด้วยเสียงเรียกของรุ่นพี่ในแผนก
“น้องมน...กำลังยุ่งอยู่หรือเปล่า?”
“คุยได้ค่ะ”
“เมื่อกี้คุณพิรัชตามหาบอกว่าคุณหญิงอยากเจอ”
“คุณหญิงมาเหรอคะ?” มนนัทธ์ธรแปลกใจ หกเดือนแล้วที่คุณหญิงพิมพรไม่ได้แวะมาที่สำนักงาน มีเพียงคุณพิรัชผู้ช่วยคนสนิทเท่านั้นที่แวะเข้ามาตรวจสอบความเรียบร้อยทุกสองสัปดาห์
เหมือนว่าตลาดแห่งนี้จะไม่ใช่ธุรกิจทำเงินของกิจจาพัฒนพงศ์ เธอเคยได้ยินรุ่นพี่ในแผนกคุยกันว่าที่ท่านยังทำตลาดสดนี้อยู่เพราะเป็นธุรกิจเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยตายายของครอบครัวท่านเอง ไม่ใช่ธุรกิจสร้างใหม่หรือธุรกิจอสังหาฯของครอบครัวสามีอย่าง KITCHA GROUP
“อือ มาถึงเมื่อกี้ เห็น
