"ปะป๊าตื่นจิ”
“...”
“ปะป๊าตื่น ไปเล่นเป็ดลอยน้ำกาน"
“...”
“ฉายแล้วนาปะป๊า ตื่นจิปะป๊ะ ไปเล่นเป็ดลอยน้ำกาน น้องเพิร์ลอยากเล่นเป็ดลอยน้ำแล้วนะ ทามไมปะป๊าม่ายตื่น ตื่นจิปะป๊า”
"ปะป๊าง่วงจัง ยังไม่อยากตื่นเลย ปะป๊านอนต่อได้ไหม" คนแกล้งหลับลืมตาตื่นมาพูดกับลูกสาวเสียงอ้อน
"นอนต่อม่ายได้จิ น้องเพิร์ลอยากอาบน้ำแต่งตัวจ๋วยๆ ไปหายายทวด"
พิชญุตม์ยิ้ม เมื่อลูกสาวตัวอวบยกเอาเรื่องไปเยี่ยมยายทวดมาเป็นข้ออ้าง ฉลาดจริงๆลูกสาวพ่อ
"อะ ตื่นก็ตื่น ปะป๊าตื่นแล้วต้องทำไงต่อครับ"
“ตื่นแล้วก้อต้องไปอาบน้ำแปรงฟันแต่งตัวจ๋วยๆจิ” น้องเพิร์ลตัวอวบพูดอย่างฉะฉาน
“ไม่ใช่ครับ ตื่นเช้ามาเราต้องพูดทักทายกันก่อน น้องเพิร์ลจำได้ไหมว่าตอนเช้าเราต้องพูดทักทายกันว่ายังไง”
“พูดไรเหยอปะป๊ะ” น้องเพิร์ลเอียงหน้ามองบิดาตาแป๋ว ทำเอาคนเป็นพ่ออดไม่ได้ที่จะอุ้มลูกสาวตัวอวบขึ้นมาหอมแก้มฟอดใหญ่
วงการหลงลูกสาวตัวเองเข้าแล้วอ
