"พี่ปายทางนี้ค่า" "โทษทีนะ มีงานด่วนเข้ามาพอดีเลย ทุกวันก็ไม่มีหรอกไอ้งานด่วนเนี่ยพอวันมีนัดเหมือนนกรู้เลย แล้วนี่มานานยัง?" คนมาใหม่บ่นอุบ เธอต้องใช้สกิลการปั่นงานขั้นเทพ กว่างานจะเสร็จก็เล่นเอาเหนื่อยหอบ ข้าวกลางวันก็ต้องสั่งมากินที่ออฟฟิศเพราะกลัวจะเสียเวลา "ก่อนพี่ปายมาสิบนาทีเองค่ะ" มนนัทธ์ธรยิ้มกว้าง ยื่นมือไปหยิบเอาของที่เพิ่งซื้อมาส่งให้พี่รหัสคนสวยที่ก้นเพิ่งแตะเก้าอี้ “ของขวัญค่ะ” นัดกันเกือบหกโมงเย็น แต่มนนัทธ์ธรออกจากบ้านตั้งแต่บ่ายสามโมงเพื่อไปหาซื้อของขวัญชิ้นนี้ มันไม่ใช่วันพิเศษอะไร เธอแค่อยากตอบแทบน้ำใจที่อีกฝ่ายช่วยเหลือเธอมาตลอด “ของขวัญอะไร? ไม่ใช่วันเกิดพี่” “วันเกิดอยากให้ค่ะ” “ว่าแหละ ต้องมามุกนี้” สปายมองค้อน แต่ก็ยอมยื่นมือไปรับเอาถุงกระดาษมาถือไว้ “ก็ตั้งแต่พี่ปายเรียนจบมนก็ไม่เคยให้ของขวัญอะไรอีกเลย มีแต่พี่ปายอะส่งของขวัญให้มนตลอด พอมนจะให้คืนก็พูดดักจนเร