ภัทรลืมตาตื่นภายในห้องวิลล่าหรูในช่วงสายของวัน ท่อนแขนแกร่งที่ควานหาร่างบางหวังจะดึงเข้ามากอดในตอนแรกขยับเข้าไปควานหาโทรศัพท์มาดูเวลาบนหน้าจอแทน
ร่างสูงขยับตัวลงจากเตียงก่อนจะก้าวออกจากห้องนอนขณะที่ดวงตาคมกริบมองหาคนที่หลับนอนด้วยกันทั้งคืน พอเขาตื่นเธอกลับหายไปก่อนจะเห็นเอมกำลังคุยอยู่กับใครบางคนที่บริเวณรอยเชื่อมต่อระหว่างห้องเขากับห้องพักอีกห้อง
“น้องประมาณห้าเดือนใช่ไหมคะ แล้วถ้าเอมรับน้องไปเอมต้องทำอะไรบ้างคะเนี่ย”
“เหลือฉีดวัคซีนอีกหนึ่งเข็มค่ะพี่ ที่จริงหนูรักเขามาก แต่หนูไม่ไหวจริงๆ ค่ะ”
“น้องน่ารักมากเลยนะคะ แต่จะไม่คุยกันก่อนเหรอคะ ลองโทรคุยก่อนไหมคะ เผื่อปรับความเข้าใจกันได้จะได้พาน้องกลับบ้านด้วย เอมสงสารตัวเล็กจัง”
“ไม่แล้วค่ะพี่ ไม่มีประโยชน์อะไรที่ต้องคุยแล้ว หนูขายเจ้าตัวนี้ต่อพี่ห้าพันเก้านะคะ น้องเป็นสีหายาก พี่ช่วยหนูซื้อหน่อยนะคะ” ภัทรเหลือบตามองคนที่พยายามยกมื
