หลายวันต่อมา
09.30 AM.
ชีวิตฉันเหมือนมีอะไรเปลี่ยนไป อะไรที่ว่าคือมีอีกคนเข้ามาในชีวิตและเขาได้เข้ามาทำให้ฉันได้รู้จักโลกที่เป็นโลกของคนธรรมดาที่ควรเป็น ฉันยิ้มบางๆพร้อมกับหันมองคนที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ กุนซือในวันนี้ใส่ชุดสบายๆแค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์พร้อมกับในมือที่กำลังยัดโดนัทเข้าปากส่วนมืออีกข้างเขากำลังจับมือฉันอยู่..ฉันบอกเขาไปแล้วว่าจริงๆไม่ต้องจับมือก็ได้แค่เขามาอยู่ใกล้ฉันก็ไม่เห็นแล้วผีอ่ะ
หากแต่เจ้าตัวกลับไม่ใส่ใจและยืนยันที่จะจับมือฉัน
"ต้องสอนกี่ชั่วโมง?"
"สองกว่าๆ รอไหวไหม?"
"ไหว ชาตแบตมาเต็มแล้ว"
"ไหนว่าจะทำงาน?"
กุนซือขมวดคิ้วมองมาด้วยความขัดใจทันทีที่ฉันขัดเขาไปแบบนั้นจนทำเอาฉันหัวเราะออกมา จริงๆนะเขาบอกว่าเขาจะมาเคลียร์งานระหว่างที่รอฉันสอนพิเศษ อ่อวันนี้มันเสาร์และฉันมีสอนพิเศษภาษาอังกฤษกับน้องๆม.ปลายสี่คน จริงๆฉันก็รับสอนมาได้เทอมกว่าแล้วแหละแต่นี่เป็นครั้งแรกที่ม
