ตอนที่ 33 คนรับใช้
“คิดเสียว่านี่เป็นค่าเลี้ยงดู ที่พ่ออย่างไอ้ฝรั่งนั่นต้องจ่าย ต่อให้ไม่ได้ใช้ชีวิตคู่เป็นผัวเมีย แต่ในฐานะพ่อ เขาควรมีส่วนต้องรับผิดชอบ”
“ให้เขาทำหน้าที่พ่ออย่างนั้นเหรอ มันจะดีเหรอแม่” ผมหันไปมองสบตากับแม่ แล้วเริ่มคิดตามในสิ่งที่แม่บอก
“ดีสิ ถือซะว่านี่เป็นโอกาสให้ศิณแก้แค้นเอาคืน ในสิ่งที่เขาเคยทำไม่ดีกับลูกเอาไว้ก็ได้นี่ อะไรที่เขาเคยทำให้ศิณโกรธ จนไม่อาจยกโทษให้อภัย ก็ให้เขามาชดใช้ด้วยการ ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน รดน้ำต้นไม้ ศิณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำเองยังไงล่ะลูก แบบนี้ดีมั้ย”
ผมนั่งเอียงคอมองหน้าแม่ แล้วอยู่ ๆ ภาพที่ผมต้องวิ่งฝ่าหิมะไปหาซื้อถุงยางอนามัย กับช่วงที่ต้องทำตัวเหมือนหนูบ้าน เข้าไปขดตัวนอนอยู่ในห้องใต้บันได หรือแม้แต่ช่วงที่ผมต้องใช้ชีวิตเหมือนคนติดคุกบนเรือแล่นกลับเข้ามาในหัว
‘แก้แค้นเหรอ...ทำไมผมคิดไม่ได้นะ’
เช้าวันต่อมาผมแกล้งเดินถือไม้กวาดทางมะพร
