เทียนหรานมาถึงก็พบกับอ๋องซานเหรินที่หน้าประตูเสียก่อน เพราะคนของเขารายงานว่าเห็นสตรีหลายนางเดินเข้าไปในจวนอ๋องผู้น้อง
“น้องพี่ เจ้ามิได้ออกตามหามือสังหารอยู่หรอกหรือ”
“พะย่ะค่ะ ยามนี้จับคนร้ายได้แล้ว แต่พวกนางกลับกินยาพิษปลิดชีพตนเอง กระหม่อมคิดว่ามิมีสิ่งใดน่าดู เลยปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหน่วยตรวจการ”
“จับพวกนางได้แล้วหรือดีจริง แต่เจ้าแน่ใจหรือว่าเป็นมือสังหารจริง มิใช่ตัวปลอม”
ซานเหรินยังคงต้อนอนุชาตนให้จนมุม เพราะเขาแน่ใจว่าสตรีที่เข้าไปในจวนนั้นต้องเป็นมือสังหารแน่ แต่เหตุใดเทียนหรานถึงแสดงท่าทีปกป้องเช่นนี้
“ไยเสด็จพี่จึงคิดว่านั่นจะเป็นตัวปลอมล่ะพะย่ะค่ะ”
“ก็คนของข้าเห็นว่ามีสตรีเข้าไปในจวนเจ้า ซ้ำป่านนี้ยังมิออกมาอีกน่ะสิ เช่นนี้เจ้าจะให้ข้าคิดเช่นไร หรือมือสังหารนี่เจ้าเป็นคนจัดหามา”
“ท่านอ๋องไยถึงกล่าวเช่นนี้ ท่านอ๋องข้ามิเคย”
“หลู่ถงหุบปากเจ้าเสีย ในจวนกระหม่อมมิมีมือสังห
