มาถึงสนาม สนามนี้ไม่ใช่สนามเถื่อนอย่างที่เคยไปทุกครั้ง ที่นี่เปิดอย่างถูกกฎหมายและเป็นของพี่ล่ารุ่นพี่นักแข่งที่รู้จัก
ฉันไม่ได้ถามว่าริวจิชวนมาที่นี่ทำไม แต่วันนี้มีรถแข่งอยู่อาจจะพามาดูพี่ชายของเขาแข่ง ลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลยถ้ารู้ว่าพี่เขาแข่งคงไม่ตอบตกลงมาด้วย
“ริวจะลองรถให้จ๋ายดู” คนตัวสูงพูดด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่ฉันกำลังแปลกใจ ก่อนจะถามย้ำ “ริวน่ะเหรอ?”
“ครับ มีสนามสำหรับลองเครื่องอยู่ทางด้านหลัง ที่นั่นไม่มีใคร ริวเหมาทั้งสนามแล้ว” คนที่พูดอยู่จับมือฉันจากนั้นก็พาเดินไปยังสนามอีกฝั่งที่ไม่มีใครเลยจริง ๆ อย่างเขาว่า
มาที่นี่หลายครั้งแต่ไม่รู้เลยว่ามีสนามสำหรับลองรถด้วย ไฟสปอร์ตไลท์เปิดสว่างจ้าทั้งสนามมองเห็นบริเวณรอบ ๆ แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาห้าทุ่ม
“รถริวเหรอ?” ฉันถามเพราะเห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ตรงสนาม
“ของสนาม เขาเตรียมไว้ให้”
“อ๋อ”
“ไปนั่งรอนะ เดี๋ยวริวโชว์ฝีมือให้ดู”
ฉัน
