สวบ!
“กรี๊ด! อ๊า เคน เบาหน่อย”
“อ๊า คุณเรียกชื่อผมสามครั้งแล้วนะ แต่ผมยังไม่รู้ชื่อของคุณเลย”
“อยากเรียกอะไรก็เรียกตามใจคุณเลย อ๊า เคน”
พลั่ก พลั่ก!!
“อ่า งั้นผมเรียกว่าฮันนี่ดีไหม”
“ตามใจคุณเลย อ๊า เคน ของคุณมันใหญ่มาก กรี๊ด”
พลั่ก!พลั่ก!
ร่างแกร่งจับขาเรียวยกขึ้นสูงและส่งตัวตนเข้าที่กลางกายเธอเข้าทั้งลำ และกระแทกเข้าออกด้วยความเร็วจนน้ำสีใสไหลทะลักออกมาจากแอ่งน้ำหวานสีสวย
ปากหยักเข้าประกบจูบและบดสะโพกเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง เขาตอกย้ำหนัก ๆ บดขยี้จนเธอแทบขาดอากาศหายใจและร้อนรุ่มไปด้วยเพลิงไฟราคะ
“กรี๊ด!! ให้ตายเถอะฉันทำอะไรลงไป”
เมื่อเธอนึกถึงเรื่องราวที่จำได้เมื่อคืนก็แทบอยากเอาหน้าซุกเข้ากับพื้นปูนให้มันรู้แล้วรู้รอด เอาดินมากลบฝังเธอเถอะถ้าจะใจง่ายขนาดนี้ เพิ่งรู้จักไม่กี่ชั่วโมงแต่ไปอ้าขาให้เขาแล้ว
ยัยบ้าเอ๊ย หวังว่าจะไม่เจอกันอีกนะ ขออย่าให้เจอกันอีกเลย
3 ปีต่อมา
“มิลาขอให
