“ฮันนี่คุณจะหนีไปไหนครับ เจ้าบ่าวเจ้าสาวยังไม่ได้ส่งตัวเข้าห้องหอเลย” หมั่นไส้เข้ามาดักเมื่อเห็นหญิงสาวทำท่าจะออกไปที่อื่น
“ใครจะไปไหนเพื่อนฉันทั้งคนก็ต้องอยู่รอส่งเพื่อนฉันอยู่แล้ว”
“คุณโกรธอะไรผมเหรอ” แตงกวามองหน้าคนถามด้วยอาการไม่พอใจ ยิ่งเขาทำหน้าทะเล้นเธอยิ่งหมั่นไส้เป็นทุนเดิม
“ครั้งนั้นคุณบอกมาทำงาน งานที่ว่าคือร่วมมือกับเพื่อนของคุณจับเพื่อนฉันไปใช่ไหม” เธอยังแค้นกับเหตุการณ์นั้นไม่หายและยังโทษตัวเองอยู่เลยที่เพื่อนหายไปเพราะเธอนั้นดูแลไม่ดี
“ใช่ครับ ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ แต่ยังไงพวกเขาสองคนก็ดูเหมาะสมกันดีนะครับ อีกอย่างทั้งสองคนก็เป็นสามีภรรยากันตั้งแต่แรก เพราะพวกเขาสองคนจดทะเบียนสมรสกันก่อนที่จะได้แต่งกันเสียอีก”
แตงกวาหันไปมองภาพคู่บ่าวสาวที่กำลังยิ้มกันอย่างมีความสุข ก็ถูกของเขา ตอนนี้มิลามีความสุขมากเธอเองก็ไม่ควรฟื้นฝอยหาตะเข็บให้มันเป็นเรื่องขึ้นมา เพราะยังไงเรื่องมัน
