“มิลาพี่กลับมาแล้ว”
“มิลา” โทมัสเดินเข้ามาภายในห้องพร้อมกับรอยยิ้มในมือถือช่อดอกไม้เข้ามาด้วย เพราะวันนี้ตั้งใจจะมาสารภาพความในใจ แต่ต้องหุบยิ้มลงเพราะไม่พบหญิงสาวอยู่ที่ห้อง เดินดูในห้องน้ำก็ไม่พบ
“มิลาเธออยู่ไหน”
“มิลา!”
มาเฟียหนุ่มเดินหาทั่วบ้านพร้อมตะโกนเรียกชื่อหญิงสาวไปด้วย และเริ่มใจเต้นเร็วเต็มไปด้วยความหวาดกลัว สายตามืดหม่นมองเหล่าข้ารับใช้ที่แต่ละคนไม่รู้เรื่องว่าหญิงสาวหายไปไหน
ภายใต้ความเงียบเหล่าสาวรับใช้ต่างนั่งตัวสั่นไปด้วยความกลัว เพราะสายตาของเจ้านายพร้อมที่จะฆ่าพวกหล่อนไม่ให้เหลือเศษซาก
“อยู่กันตั้งหลายคนเป็นไปไม่ได้ที่เมียฉันจะหายไป” เสียงแข็งกระด้างเอ่ยขึ้นในมือถือปืนพร้อมที่ยิงทุกคนที่กล้าโกหก
“กูถามว่าเมียกูไปไหน”
“พะ พวกเราไม่ทราบค่ะเจ้านาย”
“งั้นพวกมึงตายไปแบบไม่รู้อะไรก็ได้ใช่ไหม” โทมัสยกปืนขึ้นพร้อมจะลั่นไก แต่เคนเข้ามาห้ามก่อนที่ไกปืนจะลั่น
“นายครับใจเย
