คนเทาๆ...1

662 Words
“แม่ต้องการเงิน” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก เห็นทีท่านต้องบอกบุตรสาวตามความจริงแล้วสินะ ตอนนี้สถานการณ์ที่ไร่เต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกครั้งที่ต้องจ่ายเงินเดือนคนงานในไร่ ต้องมีสมบัติบางอย่างของท่านถูกนำไปขายเพื่อเปลี่ยนเป็นเงินมาจ่ายค่าแรงให้คนงานในไร่ มันเป็นเช่นนี้มานานพอสมควร นานพอที่จะทำให้ท่านเริ่มไม่มั่นใจว่าสมบัติเก่าที่มีอยู่จะสามารถพยุงที่ไร่ไปได้อีกนานแค่ไหน ท่านก็เลยต้องยอมรับข้อเสนอที่พ่อเลี้ยงณดลหยิบยื่นมา ห้าสิบล้านนี้มันคงไม่น้อยเลยล่ะ มันคงพอที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในไร่ เพื่อให้ไร่ของท่านกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิมได้ ส่วนผู้เป็นบุตรสาวผิดหวังเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มารดามองเธอเป็นเพียงแค่สิ่งของที่เอาไว้แลกเปลี่ยนเป็นเงิน เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนี้เธอต้องมารับรู้เรื่องราวที่มันหนักหนาถึงเพียงนี้ ทั้งที่เมื่อสักครู่นี้ เธอเพิ่งจะไปตามหาความจริงเรื่องของพี่ชาย แต่พอมาเจอเรื่องแบบนี้ เธอถึงกับพูดไม่ออกเถอะ นี่มันอะไรกัน ชีวิตของนักศึกษาที่พากเพียรเรียนจนจบ แล้วตั้งใจว่าจะนำความรู้มาเพื่อพัฒนาไร่ของครอบครัว แต่ตอนนี้เธอกำลังจะถูกเฉดหัวให้แต่งงานกับมาเฟีย ตลกจริงๆ ชีวิตพลิกผันภายในไม่กี่วัน แววตาที่เคยสุกใสของเธอ บัดนี้หม่นลงอย่างเห็นได้ชัด แม่เลี้ยงพรมมาเห็นทุกอย่างชัดเจน แต่ท่านก็ต้องตัดใจ เมื่อคิดการใหญ่ใจต้องนิ่ง นี่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ท่านจะทำให้ทุกอย่างยังคงอยู่ต่อไปได้ แม้ว่าบุตรสาวจะมองว่าท่านเห็นแก่ตัว แต่ท่านก็ต้องทำ “นี่บ้านเราขาดเงินตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ ในเมื่อที่ผ่านมาผลประกอบการที่ไร่ของเรามันก็ดีไม่ใช่เหรอ แล้วแม่จะต้องการเงินไปทำอะไรเหรอคะ” เสียงของบุตรสาวเต็มไปด้วยความสะเทือนใจ เธออยากรู้ความจริงว่าทำไมมารดาต้องการเงิน เธอเข้าใจมาตลอดว่าฐานะทางบ้านดีมาก เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะต้องมารู้เรื่องที่มารดากำลังบอกเธอ มันโหดร้ายเกินไป ถ้าพวกท่านมีปัญหาเรื่องเงิน ทำไมท่านถึงไม่บอกเธอ เธอสามารถหางานทำเพื่อส่งเสียตนเองเรียนได้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอมีเงินเก็บจากการไปแอบทำงานพาสไทม์ไม่ให้พี่ชายและมารดาของเธอรู้ เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเธอไม่มีสิทธ์ตัดสินอนาคตของตนเอง ทั้งที่มันคือทั้งชีวิตของเธอ “ไร่เรามันขาดทุนมาหลายปีแล้วลูก แม่พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะประคองไร่ของเราเอาไว้ เพราะพ่อของเรารักที่นี่มาก ตาพร้อมก็รู้เรื่องนี้ดี มีเพียงเรื่องเดียวที่พี่เราไม่รู้ ก็คือเรื่องที่แม่จะให้พะพายแต่งงานกับพ่อเลี้ยงณดล เพื่อเงินสินสอดห้าสิบล้าน” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาด้วยความสะเทือนใจ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ท่านเสียศักดิ์ศรีให้กับคนรุ่นลูกอย่างพ่อเลี้ยงณดล แต่ก็ต้องบอกตามความจริงว่าท่านไม่มีทางเลือก เลยต้องยอมรับเงื่อนไขแม้ว่าจะอดสูเท่าใดก็ตาม “ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ แม่ไม่คิดจะบอกพะพายบ้างเหรอคะ พะพายไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ” เมื่อได้ฟังที่มารดาบอกหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความปวดใจ ท่าจะเป็นเรื่องจริงสินะ เมื่อสีหน้าท่าทางของมารดาบอกว่าเรื่องที่ท่านกำลังพูดกับเธอมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างที่เธอพยายามคิดปลอบใจตนเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD