เรื่องที่ 2 สวาทรักเมียข้ามคืน บทที่ 7
944 Words
“โอย...อา...นกยูง...สะ...เสียวเหลือเกิน...อา...อา”
ร่างแกร่งด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดขมวดเกร็ง ถ้านกยูงเป็นนางไม้จริงอย่างที่เขาคิด พ่อเลี้ยงคามินก็ไม่รีรอที่จะตัดสินใจแล้วว่า เขาจะทำอย่างไร จะหลุดเข้าไปติดบ่วงเสน่ห์เร้ารัญจวนนั่นหรือจะผละออกจากร่างงามที่กำลังปลุกปั่นเขาจนแทบทนไม่ไหว
“โอยย...นกยูง...คุณทำอะไรผม...อา...ซี๊ดดดด”
คามินเหมือนพลัดตกลงไปในหุบลึกอีกครั้งและพยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาให้ถึงปากเหว แต่ปราศจากซึ่งความเจ็บปวด มันกลับกลายเป็นความกระหายใคร่ที่จะยึดเหนี่ยวหหินทุกก้อนและต้นไม้ทุกต้น ร่างกายของเขาร้อนรุ่มจนถึงขีดสุด สะโพกหนายขยับรัวเร็วตามจังหวะกลีบปากนุ่มราวกับหญิงสาวกำลังเหวี่ยงเขาออกไปสู่ห้วงอวกาศ
“นกยูง...โอววว...อา.....อา”
เสียงครางของพ่อเลี้ยงหนุ่มดังสะท้อนก้องไปถึงเพดานถ้ำ กล้ามเนื้อบนร่างสูงใหญ่เขม็งเกลียวแต่ภายในเหมือนภูเขาน้ำแข็งที่กำลังหลอมละลายด้วยฤทธิ์ของพิศวาสที่สาวชาวป่าแสนสวยเป็นคนจุดมันขึ้นในกายเขา
“พ่อเลี้ยง...อืม...หายเจ็บหรือยังคะ?”
หญิงสาวถามหลังจากรูดกลีบปากออกจากแท่งสวาทและส่งสายตาขี้เล่นให้ชายหนุ่ม คามินแหงนหน้าและถอนใจยาว
“โอย...นกยูง...คุณทำอะไรผม...โอย”
“นกยูงก็ช่วยคุณยังไงล่ะคะ พ่อเลี้ยงหายเจ็บหรือยังคะ”
บทที่ 7
สาวชาวป่าร่างเล็กส่งสายตาพราวพรายให้ชายหนุ่มขณะที่มือของเธอก็ยังกอบกำความเป็นชายที่พุ่งผงาดไม่ยอมปล่อย คามินอยากขยับตัว มือของเขาสั่นเทา ไม่ว่ามันจะเกิดจากฤทธิ์ยาหรือเป็นความต้องการในส่วนลึก แต่เขาก็อยากกอดเธออีกครั้งใจจะขาด ใช่...เขาอยากสัมผัสเธอบ้าง แม่สาวชาวป่าที่จุดไฟในตัวเขาจนร้อนฉ่า
“นกยูง...”
“คะ...พ่อเลี้ยง...อุ๊ย!”
นกยูงตกใจเมื่อจู่ ๆ คามินก็เปลี่ยนอิริยาบถอย่างรวดเร็ว เขาจับตัวหญิงสาวให้ลงไปนอนอยู่เบื้องล่างและทาบทับเธอข้างบนพร้อมทั้งกระซิบข้างหูของหญิงสาวอย่างร้อนรน
“นกยูง...ผมขอโทษ”
“พ่อเลี้ยง...พ่อเลี้ยงจะทำอะไรคะ?”
“ผมขอโทษ...นกยูง ผมทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว”
พูดจบก็ฉกปลายลิ้นเข้าไปในในปากของหญิงสาว นกยูงซึ่งอ้าปากค้างไม่ทันได้กล่าวอะไรก็ถูกจูบหนักของเขาเข้าไปเต็มเปา แต่หญิงสาวกลับไม่ได้แสดงความตระหนกแม้จะถูกล่วงล้ำฉกชิมความหวานจากชายแปลกหน้า
ก็เธอลองชิมเขาแล้ว ถ้าเขาจะชิมรสหวานจากเธอบ้างก็จะเป็นไรไป หญิงสาวนึกในใจกับอารมณ์พรึงเพริดที่เกิดขึ้นแบบคับขัน เธอรู้สึกพึงพอใจในความหล่อเหลากำยำของพ่อเลี้ยงหนุ่มเป็นทุนอยู่แล้ว ยิ่งได้ชิดใกล้ก็ยิ่งหวั่นหวาม และเมื่อเขาอยากทำอะไรอย่างที่ใจอยากทำก็ไม่มีข้อแม้ใดที่เธอจะปฏิเสธ
“พ่อเลี้ยง...”
นกยูงครางเสียงหวิวเมื่อเขาเลื่อนริมฝีปากมาอยู่ที่คางเรียว คามินจูบไซ้ไปบนใบหน้าเกลี้ยงเกลาหมดจดของหญิงสาวและกดแก่นกลางลำตัวกับแกนกลางของเธอ
ยิ่งเขาบดเบียดตัวเองเข้าหาหญิงสาวก็ให้เกิดความวาบหวามรัญจวนเป็นร้อยเท่า ไม่มีอะไรต้านทานความปรารถนาที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและมันเป็นความเต็มใจของหญิงสาวชาวป่าอย่างนกยูง
“พ่อเลี้ยงคะ”
แล้วหญิงสาวก็ทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มต้องประหลาดใจอีกครั้ง เธอพลิกตัวขึ้นมาอยู่เหนือร่างใหญ่ที่นอนแผ่อยู่เบื้องล่าง แยกเรียวขางามออกกว้างคร่อมนั่งบนหน้าตักของเขาจนผ้าซิ่นที่หญิงสาวนุ่งเลิกขึ้นไปอยู่บนโคนขาขาวราวกับหยวก
เธอคงรุ่มร้อนเกินไปแต่ก็ไม่มีอะไรหยุดยั้งความต้องการที่ถูกแรงกระตุ้นจากพลังของความเป็นสาวที่พุ่งกระฉูดจนยั้งไม่อยู่ เจ้าของร่างงามค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อของเธอออกอย่างช้า ๆ
แล้วทรวงอกสวยราวกับบัวตูมขนาดใหญ่คู่กันก็เผยออกมาจนเต็มสองตาของพ่อเลี้ยงหนุ่ม คามินสูดลมหายใจ มือของเขาเลื่อนไล้ขึ้นไปหยุดอยู่ที่บั้นเอวคอดกิ่วของเธอก่อนที่จะเลื่อนขึ้นสูงเพื่อกอบกุมความงามอวบอิ่มนั้นไว้
“นกยูง...ผมขอโทษ”
คามินครางย้ำคำเดิมซ้ำ ๆ ราวกับเขาหลงลืมว่าเขาพูดมันไปแล้วนับสิบหน สติของเขายังครบถ้วนสมบูรณ์ สัมปชัญญะของเขาไม่ได้อ่อนไหวหรือถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยา เขาแน่ใจเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาตอนนี้คือความปรารถนาแรงกล้าที่จะได้ร่วมรักกับแม่สาวชาวป่าแสนสวย
“อา...พ่อเลี้ยงขา...”
นกยูงครางเสียงระส่ำเมื่อมือสากหนาของเขาเลื่อนขึ้นมากอบกำทรวงอวบใหญ่ทั้งสองและเชยชมด้วยการบีบเคล้นอย่างมันมือ หญิงสาวแอ่นอกเพื่อรับสัมผัสนั้น ทั้งฝ่ามือและปลายนิ้วที่หมุนวนรอบยอดอกสีสวย
“อ๊า...อูว...อ๊า...ซี๊ดดด...พ่อเลี้ยงขา...อา”
หญิงสาวไม่สนใจคำขอโทษของเขาอีกต่อไปในเมื่อเธอเต็มใจที่จะให้เขาสำรวจตัวเธอทุกตารางนิ้ว ใบหน้าของคามินเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นเหมือนเนื้อตัวของหญิงสาวที่ตอนนี้เป็นสีชมพูจัด
“นกยูง...คุณสวยมากรู้มั้ย...โอ...คุณคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยที่ผมทำแบบนี้”
- Writer
