คามินครางราวกับเขากำลังล่องอยอยู่ท่ามกลางมวลกลีบดอกไม้ นกยูงไม่ตอบแต่จับข้อมือของเขาไว้เพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้คามินเคล้นคลึงยอดทรวงของเธอหนักขึ้นพร้อมทั้งครางเสียงสั่น
“โอวววว...พ่อเลี้ยงขา...อา...อา...ซี๊ดดดด...อา”
นกยูงครางออกมาพร้อมทั้งส่ายสะโพกทำให้แกนกายของเธอเสียดสีกับแท่งสวาทของชายหนุ่มหนักหน่วงรุนแรง ยิ่งเสียดสีมากเท่าไหร่คามินก็ยิ่งทรมานมากขึ้นเท่านั้น แก่นกายของเขาขยายเพิ่มขึ้นเป็นอีกเท่าตัวเมื่อถูไถกับร่องชุ่มฉ่ำใจกลางกลีบดอกไม้ที่แยกออก
ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงแก่นกายแข็งขันที่กำลังบดขยี้เกสรดอกไม้เล็ก ๆ มันทำให้เขาพรึงเพริด อารมณ์ตอนนี้แตกกระเจิงยิ่งกว่าน้ำกระฉอกในบ่อกว้าง ร่างกายของเขาเคร่งเครียดและขมวดรัดแน่น ความปั่นป่วนในช่องท้องเพิ่มขึ้นมาหาศาลจนในที่สุดพ่อเลี้ยงหนุ่มก็หมดความอดทนจนต้องพลิกร่างสาวให้อยู่เบื้องล่างเขาอีกครั้ง
“นกยูง...อย่าโกรธผมเลยนะ ผมทนไม่ไหวแล้ว...อา”
