เสียงหวานนั้นยิ่งปลุกความรัญจวนในส่วนลึกของชายหนุ่ม แต่เขากลับไม่ทำตามที่เธอบอกอย่างว่าง่าย ชายหนุ่มหยัดกายขึ้นนั่ง ในกายของเขาร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ความเจ็บปวดลดทอนลงกว่าครึ่ง หรืออาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่สาวชาวป่าให้เขากินเมื่อครู่
“พ่อเลี้ยงหายเจ็บแล้วหรือคะ?”
หญิงสาวถามเมื่อเห็นเขานังหลังตรงและใบหน้าซีดมีเลือดฝาดมากขึ้น
“ถ้าผมนั่งนกยูงจะได้เช็ดตัวให้ผมสะดวกมากกว่าท่านอนยังไง”
“ก็ได้ค่ะ พ่อเลี้ยงอย่าเพิ่งขยับตัวมากก็แล้วกันค่ะ”
หญิงสาวยิ้มเอียงอาย เป็นกิริยาท่าทางที่ทำให้ชายหนุ่มเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาเฉย ๆ พ่อเลี้ยงคามินปล่อยให้ร่างเล็กซับผ้าชุบน้ำไปบนร่างกายของเขา ลูบมันเบา ๆ ไปตามแขนแกร่ง ร่องกล้ามเนื้อบนหน้าอกที่รกเรื้อด้วยไรขน ลอนหน้าท้องและต่ำลงไปกว่านั้น
“นกยูง” เขาเรียกเธอและหญิงสาวหยุดชั่วครู่
“อะไรคะ พ่อเลี้ยงคามิน”
บทที่ 4
“ขอบคุณมากที่ช่วยผม ถ้าไม่ได้คุ
