เชอรีนวางถุงไก่ทอดวางลงบนโต๊ะพร้อมทั้งหยิบหนังสือวิชาเลขนำขึ้นมาเปิดดูหน้าที่เวหาได้บอกกับเธอและทันทีที่ได้เห็นโจทย์เชอรีนก็เข้าใจข้อนี้ได้ในทันที
“แบบนี้นี่เอง เข้าใจแล้ว” เสียงหวานพึมพำพูดกับตัวเองแค่เพียงได้มองโจทย์ที่ได้เรียนไปแล้วก็ทำให้เธอจดจำว่าต้องทำยังไงขึ้นมาได้ทันที หญิงสาวหยิบกระดาษพร้อมปากกานำขึ้นมาเพื่อเตรียมสอนเพื่อนร่วมชั้นเรียนซึ่งในตอนนี้เวหาก็ได้เดินกลับมายังโต๊ะพอดี
“อะนี่โกโก้ของเชอ..” เขายื่นแก้วน้ำมาให้เชอรีนจนเธอต้องรีบเอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำนั้นเพราะกลัวว่าเขาอาจจะรู้สึกเย็นที่ฝ่ามือจนเกินไปซึ่งสาเหตุก็เนื่องมาจากต้องถือแก้วน้ำที่เย็นพร้อมกันทีเดียวถึงสองข้างพร้อมๆกัน
แก้วหนึ่งคือน้ำโกโก้ของเธอส่วนอีกข้างคือโอวัลตินของเขา..
และเมื่อเชอรีนรับแก้วน้ำจากเขาไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วเวหาก็นั่งลงยังฝั่งตรงข้ามกับเชอรีนโดยที่ในตอนเช้าแบบนี้เขาเลือกที่จะกินข้าวมันไก่กับน้ำ
