และทันทีที่ได้ยินว่ามีคนเรียกชื่อของตัวเองนั้นเธอก็ไม่รีรอที่จะหันหลังกลับไปมองก่อนที่จะพบว่าเป็น..เวหาที่เป็นผู้เรียกเธอ
เชอรีนส่งยิ้มหวานไปให้กับเพื่อนร่วมชั้นเรียน ใบหน้าสดใสของเธอเรียกความตื่นเต้นในตัวชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี
ตึกตัก~
เสียงหัวใจของเวหาเต้นแรงขึ้นทันทีที่ร่างบางได้เดินเข้ามาใกล้เขาแล้วหลังจากนั้นเชอรีนก็ยิ้มหวานมาให้เขาอีกครั้งนี่เธอไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ายิ้มของเธอนั้นกำลังที่จะฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็น
“เวเองเหรอ หวัดดีตอนเช้านะ~” เชอรีนยกมือขึ้นมาทักทายเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่เรียกชื่อของเธอ เวหาที่เห็นว่าเธอนั้นเอ่ยคำทักทายเขาก็รีบทักทายเธอกลับเช่นกัน เขาเห็นชัดว่าเธอนั้นลงจากรถยนต์คันหรูโดยที่มีผู้ชายรุ่นพ่อนั้นเป็นผู้เปิดประตูให้กับเธอ
“หวัดดีเช่นกันให้คนที่บ้านมาส่งเหรอ”
“ใช่แล้ว ลุงคนขับรถที่บ้านมาส่งน่ะ” ร่างบางที่โดนซักถามก็พยักหน้านิ่งพร้อมทั้งบอกกล่าวเพื่อนว่าคนที่ข
