ASMÎN ÇELEBİ:
Yanan elbiseleri herkes şaşkınlık içerisinde izledi, ben de dahil tabii. Ezman ise tek bir an gözünü kırpmadan bana bakıyordu. Sanki sorumlusu benmişim gibi. Hiçbir şeyden haberim bile yoktu. Dolabı açtığım da bende şok yaşamıştım ve en kapalı elbiseyi bulup onu giyinmiştim.
Bu işin altından Didar hanım çıkacaktı emindim ama ispatlayamazdım. Bu konakta yeniydim, kim kimi destekliyor, kim kimin arkasında durdurduğunu bilmediğimden kiminle nasıl konuşup öğrenecektim ki? Çok zordu.
Benim arkamda duran sadece şu anlık Ezman’dı o da tabii nasıldı bilmiyorum. Bu yüzüne yeni şahit olmuştum ve kendimi geriye çekmek zorunda kalmıştım.
“Toplayın şurayı, bir daha da odama ya da Asmîn’e karışılmayacak!” Diye parmağını sallayarak herkese tek tek bakıp merdivenleri yukarıya adımlad
