ASMİN ÇELEBİ;
Akşam yemeği yiyilmiş herkes sessizce çay içiyordu. Ezman’ın kardeşlerini yeni tanımıştım. İki kız kardeşi vardı, en büyükleri Ezman’dı. İkisi de İstanbul’daymış. Biri evli diğeri de yeni bebeği olduğu için onun yanına gitmiş, tabii şimdi Ezman’ın evlendiğini duyan iki kardeşte apar topar gelmişti. Büyük olan evli kadın uzun uzun süzdü beni, adı Evin’miş, diğeri de Rojgül.
“Kocan nerdedir?” Diyen yaşlı kadın ile, “Gelecek Daye Hatun, biz aceleyle geldik, o da işlerini halledip gelecek” diye tekrar bana döndü Evin. Demek yaşlı kadının ismi de Daye’ydi.
“Özledik bu vesileyle siz de gelmiş oldunuz,” dedi. “Geldik geldikte böyle gelmeyi biz istemezdik, çok acele olmadı mı?” Dedi Evin suratıma dik dik bakarak, “Ezman almış kızı gelmiş” dedi Daye babaanne.
“Anladım anladım
