“อ๋อ...” คำถามของเขาทำให้เธอพยายามนึกว่าตัวเองทำยังไง ทำวิธีไหนจึงเอาคุณหญิงได้อยู่หมัด “ไม่รู้สิคะ ก็ไม่เห็นทำอะไรนี่คะ ก็ทำหน้าที่ตามปกติ แล้วก็พูดคุยกับท่าน หากิจกรรมสนุกๆมาทำร่วมกันบ้าง ก็อย่างที่คุณวังเห็นไงคะ เรามาร์คหน้าด้วยกันอย่างสาวๆทำกันน่ะค่ะ”
“อืม...” เขาพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แววตากรุ้มกริ่มทอดสายตามายังเธออย่างเปิดเผย “อาจจะเป็นเพราะเธอน่ารักก็ได้ คนที่อยู่ด้วยถึงรู้สึกสบายใจ”
“ว่าไงนะคะ” เธอได้ยินแหละ แต่ไม่แน่ใจหู
“เปล่าหรอก” เขาเลือกที่จะปฏิเสธ ก่อนยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูแก้เก้อ “จะห้าโมงแล้ว ฉันต้องไปออกกำลังกายแล้วล่ะ ทิพย์เองก็น่าจะปลุกคุณแม่ได้แล้วนะ น่าจะนอนกลางวันพอสมควรแล้วล่ะ”
“ค่ะ ความจริงต้องปลุกตั้งแต่สี่โมง แต่ทิพย์เผลอหลับไปน่ะค่ะ ขอโทษด้วยนะคะคุณวัง”
“ไม่ต้องขอโทษหรอก ทิพย์ไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย งั้นฉันไปนะ ฝากคุณแม่ด้วย”
“ได้ค่ะ” แล้วเธอก็นึกบางอย่างขึ้
