คีย์...... ใครบอกว่าผมจำอะไรไม่ได้ ผมจำได้หมดทุกอย่าง แต่ที่ผมต้องทำแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้ตาหวานต้องมาทนอยู่กับคนพิการเดินไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะเดินได้อีกครั้ง ผมไม่รู้ว่าที่เธอทำดีกับผมดูแลผมเพราะรู้สึกผิดหรือเพราะสงสารหรือเพราะรักผมกันแน่ แต่ที่แน่ๆเธอควรจะได้อยู่กับคนที่ดูแลเธอได้ไม่ใช่ให้เธอมาดูแลผม ผมจำเป็นต้องพูดจาแรงๆให้เธอโกรธและไปจากผม ผมนอนร้องไห้ทุกคืนตั้งแต่รู้ว่าตัวอาจจะเดินไม่ได้อีก ผมสงสารหวานสงสารลูก "คีย์คะ บัวว่าเอาเด็กๆไปคืนแม่เค้ามั้ยคะ บัวจะได้เช็ดตัวให้คีย์ต่อ" "ไม่ต้อง ฉันจะอยู่กับลูก เธอจะไปไหนก็ไป" "บัวจะไปไหนคะก็คุณแม่คีย์ให้บัวมาดูแลคีย์นะคะ" "แล้วที่เธอทำมาตลอดทั้งวันนี้เรียกว่าดูแล??" "คะ??" "เธอจงใจทำให้ตาหวานเข้าใจผิดว่าฉันกับเธอกำลังทำอะไรกัน และไอ้ที่เป็นรอยตรงคอของเธออีก" "บัวบอกแล้วไงคะว่าบัวแพ้แมลงมันเลยเป็นรอยจ้ำๆแบบนี้