ตาหวาน....
ฉันมองดูการกระทำของผู้หญิงคนนี้ เธอทำไมทำเหมือนรู้จักพี่คีย์มาก่อน
"คีย์คะ คีย์จำบัวได้รึเปล่า เราสองคนเคยเรียนด้วยกัน"
"ขนาดคนในครอบครัวฉันเองยังจำไม่ได้แล้วเธอเป็นใครสำคัญแค่ไหนเธอถึงคิดว่าฉันจะต้องจำเธอได้"
"เอ่อ บัวก็แค่ลองถามดูน่ะค่ะ จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ บัวมาที่นี่ก็เพื่อดูแลคีย์ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือคีย์ต้องหัดเดินให้ได้ก่อนนะคะจากนั้นบัวก็จะช่วยคีย์รื้อฟื้นความทรงจำเองตกลงมั้ยคะ บัวจะพาคีย์ไปในที่ๆเป็นความทรงจำของเราด้วย"
พี่คีย์ไม่ตอบแต่ก็ไม่ปฎิเสธ
"คุณคะ เอ่อ คุณชื่ออะไรนะคะ เมื่อกี้ฉันไม่ทันได้สนใจฟัง"
ดูเหมือนพยาบาลคนนี้จะไม่ธรรมดา
คำพูดและการกระทำของเธอมันแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่
"ฉันชื่อตาหวานค่ะคุณแล้วเอ่อคุณชื่ออะไรนะคะ" ฉันแกล้งทำเป็นจำชื่อเธอไม่ได้เหมือนกันค่ะทั้งที่จำได้
"ชื่อบัวค่ะ" เธอบอกชื่อของเธอพร้อมกับยิ้มมาให้ฉัน ฉัน
