เขาประชดประชันเพราะเจ็บแค้น ในขณะที่หล่อนเจ็บปวดเพราะถูกเหยียบย่ำ น้ำตายังคงไหลนองแก้มไม่ขาดสาย
“อาจารย์ก็รู้... ว่าฉันไม่มีทางเลือก”
“นั่นมันก็แล้วแต่เธอ... ฉันไม่บังคับ จะอยู่ที่นี่จนถึงเช้า หรือจะเดินจากไปก็แล้วแต่เธอ ฉันไม่ห้าม ไม่ว่าและไม่ทัดทาน แต่เธอต้องรับผลลัพธ์ที่ตามมาทีหลังให้ได้เท่านั้นเอง”
คนพูดเดินกลับไปนั่งบนเตียงอีกครั้ง จากนั้นเขาก็กระเถิบร่างใหญ่โตขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง และทอดสายตาไร้ความรู้สึกมายังหล่อน
“ฉันให้เวลาเธอตัดสินใจหนึ่งนาที”
คนฟังยืนนิ่ง ยืนนิ่งเพราะคิดอะไรไม่ออก หล่อนจะทำยังไงดี ในเมื่อไทเลอร์ปิดประตูทางหนีของหล่อนไปเสียทุกทางแล้ว หากไม่ยอมขายศักดิ์ศรี พ่อกับแม่ก็ต้องลำบาก พวกท่านจะต้องเสียใจมากหากต้องสูญเสียบ้านหลังนั้นไป
“เหลืออีกสิบวินาที ถ้าเธอไม่ให้คำตอบ ฉันจะถือว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ และเธอก็ต้องเดินออกจากห้องนี้ไปทันที ซึ่งผลก็คือพรุ่งนี้ตอนเช้าพวก
