“จะเอาเวลาไหนไปมีล่ะครับ ก็ทำแต่งงานตลอด” อชิระเอ่ยอย่างเอาใจ และแก้ต่างให้กับตนเองในเวลาเดียวกัน
“เชื่อได้แค่ไหนคะนี่” คนที่เจ็บปวดที่สุดพยายามฝืนร่าเริง ทั้งที่มันยากสำหรับเธอเหลือเกิน เพราะเขาไม่มีทีท่าว่าจะเอ่ยปากบอกเธอเลยสักนิด เธอพยายามแล้วนะพยายามที่จะให้เขาพูดความจริงกับเธอ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่คิดพูดความจริงกับเธอแม้แต่นิดเดียว
“เชื่อได้ทั้งหมดของใจนั่นแหล่ะ เพราะว่าในหัวใจผมมีแต่คุณเพียงคนเดียวเท่านั้น” อชิระเอ่ยออกมาเสียงหวาน แต่หญิงสาวที่ฟังอยู่กลับรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน คำหลอกลวงจากปากผู้ชายที่เธอรักที่สุด ถ้าไม่ได้มาเห็นเอง เธอคงไม่มีวันตาสว่างสินะ เธอคงหลงคารมคำหวานของเขาไปเรื่อยๆ ยอมให้เขาสวมเขาจนเขางอกไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“ถ้าจะให้มุกมั่นใจ เราแต่งงานกันมั้ยคะ” มุกดายอมเป็นผู้หญิงหน้าด้านที่เอ่ยปากถามเรื่องแบบนี้กับเขาก่อน ทั้งที่ไม่เคยถามเรื่องนี้เลย ที่เธอเคยถามก็แค่พ
