“ถ้าอย่างนั้นเพื่อให้มุกมั่นใจ คุณพามุกไปพบคุณพ่อคุณแม่คุณก่อนได้มั้ยคะ” มุกดาเอ่ยออกมาเสียงสั่น นี่คือเงื่อนไขที่เธอลดลงมาเรื่อยๆ ถ้าเขายังไม่ตอบสนอง เธอก็ควรตัดใจได้แล้ว นั่นแปลว่าเขาให้เธอได้แค่นางบำเรอเท่านั้น ไม่ใช่คู่ชีวิตอย่างที่เธอต้องการ
“เรื่องนี้เราคุยกันหลายรอบแล้วนะมุก เอาไว้ผมพร้อมผมจะพาคุณไปพบคุณพ่อผมเอง อย่าถามว่าเมื่อไหร่ เพราะผมยังไม่พร้อม” อชิระเอ่ยออกมาเสียงเครียด เธอจะว่าเขาเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่เรื่องบางอย่างเขาก็ยังทำไม่ได้จริงๆ ขอแค่เธอรับรู้ว่าเขารักเธอแค่นั้นยังไม่พออีกหรือ
“ค่ะ มุกเข้าใจ เข้าใจที่สุด มุกว่ามุกกลับก่อนดีกว่าค่ะ ไม่รบกวนเวลาทำงานคุณแล้ว” ความเข้มแข็งที่หญิงสาวพยายามอย่างที่สุดที่จะสร้างมันขึ้นมา มันกำลังพังทลายลงไม่เป็นท่า เธอไม่อยากให้คนใจร้ายอย่างเขาเห็น และเธอก็ไม่มีวันบอกเขาเรื่องลูกกับเขา
“ไปกินข้าวด้วยกันก่อนสิ” เขารู้ว่าเธอเสียใจ แต่เขาก็ไม่
