“คุณนี่มันโรคจิตจริง ๆ” น้ำเอกเป็นสาวเก่งที่เขาชื่นชม แต่นั่นคือในอดีต ปัจจุบันเขารู้สึกว่าเธอคือตัวปัญหาของชีวิต
“น้ำรักคุณพริกมานานแล้ว แต่คุณก็ยังไปแต่งงานกับคนอื่น เอาเถอะค่ะ เรื่องนั้นคงแก้ไม่ได้เพราะคุณแต่งงานไปแล้ว แต่น้ำยังยืนยันนะคะว่าน้ำจะไม่ถือสาเรื่องที่คุณมีเมียแล้ว เอาไว้เราต้องการเมื่อไหร่ก็นัดเจอกัน”
“ผมไม่โอเคครับคุณน้ำ” เขาปัดมือของเธอออกห่าง มองเธออย่างรังเกียจ ก่อนจะถอยหลังไปหลายก้าว
“แหม... ไม่ต้องทำท่ารังเกียจน้ำขนาดนั้นก็ได้ค่ะ”
“คุณผิดสัญญา คุณบอกว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกภรรยาของผม”
“แหม... ห่วงความรู้สึกกันจังเลยนะคะ”
“ผมโดนคุณมอมเหล้าและวางยานอนหลับจนจำอะไรไม่ได้เลย คุณจะว่าผมไม่เป็นลูกผู้ชายก็ได้นะ แต่ผมไม่คิดจะรับผิดชอบผู้หญิงที่ทำอะไรแบบคุณแน่ ๆ นอกจากว่าคุณจะท้อง และเด็กคนนั้นก็ต้องเป็นลูกของผมด้วย”
“คุณพริกอย่าซีเรียสสิคะ แค่ขำ ๆ เราแอบคบกันก็ได้ ภรร
