“แพรวเป็นยังไงบ้าง” นิตยาตรงเข้าไปหาเพื่อน ในขณะที่อิฐช้อนตัวภรรยาเอาไว้ เขาตกใจที่เห็นเธอโดนแทง
“นิต... แพรวเจ็บ”
“รีบพาแพรวไปหาหมอเถอะค่ะพี่อิฐ” นิตยารีบพูดอย่างตกใจไม่น้อย อิฐจึงรีบช้อนอุ้มร่างอ่อนปวกเปียกของภรรยาออกจากกระท่อม ในขณะที่พฤทธิ์จับน้ำเอกมัดเอาไว้ และจัดการนำตัวส่งตำรวจ
พฤทธิ์มาถึงโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว เขามองหน้าห้องฉุกเฉินด้วยดวงตาแดงก่ำ เป็นห่วงน้องสาวจับใจ
“พี่พริกคะ” นิตยาแตะมือกับไหล่บอบบางของสามี เขาสะดุ้งก่อนจะปัดมือเธอออก
“เธอกับไอ้อิฐหนีมา ทิ้งยายแพรวเอาไว้ให้โดนแทง”
“พี่พริกฟังนิตก่อนนะคะ”
“ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น”
“ฉันขอโทษ แต่คุณน้ำเอกบอกว่าแพรวหลอกนิตมาให้โดนทำร้าย ฉันเลยพานิต...”
“พานิตหนีออกมาและทิ้งน้องของฉันเอาไว้นี่นะ ไอ้สารเลวเอ๊ย!” พฤทธิ์กระแทกหมัดหนัก ๆ เข้าใส่อิฐไม่ยั้ง อิฐไม่สู้ เขายอมให้ต่อย เพราะสำนึกผิด โทษว่าเป็นความผิดของตัวเอ
