“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”
ปัทมาซุกตัวเข้าหาอ้อมอกอุ่น น้ำตาไหลรินออกมาอีกครั้ง ทั้งโล่งอกและเสียใจที่เกือบจะพาตัวเองไปพบอันตราย โชคดีแค่ไหนที่รอดพ้นมาได้
“ไอ้หมอนั่นเป็นใคร”
“เขาชื่อจอร์ซค่ะ เป็นเพื่อนร่วมคณะ เขาชวนฉันไปคุยเรื่องรายงานกลุ่มกับแค่ที่และไมค์ที่ร้านไอศกรีม ตอนจะกลับรถของฉันยางแบนเขาเลยอาสาไปส่ง แต่ไม่คิดว่าเขาจะ...”
ปัทมาพูดไม่ออก นึกเสียใจในความโง่เชื่อใจคนง่ายของตัวเอง
“เพื่อนของเธอสองคนนั้น เจาะยางรถของเธอ พวกเขาร่วมมือกับไอ้บ้านั่น” เฟอร์นันโดบอกความจริง
“พวกเขาร่วมมือกันหรือคะ”
ปัทมาเงยหน้าขึ้นถาม น้ำเสียงตกใจ ไม่คิดว่าแคที่กับไมค์จะทำแบบนั้นกับเธอ เธอสนิทกับทั้งสองเพราะเรียนคณะเดียวกัน ทำรายงานกลุ่มด้วยกันหลายครั้ง
“ฉันเห็นสองคนนั้นเจาะยางรถเธอ ฉันจอดรถอยู่หน้าร้านไอศกรีมเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง มันเป็นแผนการ ไม่ใช้เรื่องบังเอิญ เอไว้ใจคนผิดปัทมา”
“ฉันโง่เ
