sex + water
1665 Words
พวกเราสองสาวประคองท่านอ๋องเข้ามาในห้องอาบน้ำ แม้แต่ชื่อของเขาพวกเรายังไม่ทราบเลย รู้แต่ว่าเขาหล่อมาก ตัวสูง และจรวดใหญ่เป็นบ้า
"ขอยืมแว่นบ้างสิ" เด็บเบอร์ร่าขอแว่นตาเลเซอร์คืน
"อ่ะ ยืมหน่อยก็ไม่ได้"
"ฉันรู้นะว่าแพรี่แอบมองห่อหมกท่านอ๋อง"
"ชิ! อย่ามารู้ทัน" ฉันจิ๊ปาก จำใจเอาแว่นตาเลเซอร์ส่องทะลุทุกสิ่งคืนให้เด็บเบอร์ร่า
นึกว่ายัยนั่นจะเอาไปสวม กดปุ่มสำรวจอาการห่อหมกของท่านอ๋องซะอีก เปล่าเลย หล่อนหันหน้าเข้ากำแพง เปิดกระเป๋ามิติตรงกางเกงในแบบมีซิปแล้วเก็บแว่นตาเลเซอร์เข้าไปกระเป๋ากิ๋มแปดมิติ
"อ้าว เก็บทำไมล่ะ"
"ดูของในร่มผ้าคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต คงไม่ดีเท่าไหร่"
"โห ทำถึง เล่นบทนางเอกได้เกินเบอร์มาก" ฉันอึ้งกับความจิตดีของเพื่อนสาว
ปกติพวกเรามักใช้แว่นนี้แอบดูห่อหมกของนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลตอนเราบินไปเชียร์ถึงขอบสนาม แต่ก็ได้รับความผิดหวังกลับมาเสมอ แท่งลำของผู้ชายในยุคอนาคตมีขนาดถดถอยลงสวนทางกับวิวัฒนาการที่เจริญขึ้น
งงป่ะล่ะ ยิ่งเจริญ แท่งจรวดยิ่งเล็กลง อาจเป็นเพราะการเจริญพันธุ์ในยุคของเราไม่ต้องพึ่งเซ็กส์อีกต่อไป เพียงเอาไข่มาผสมอสุจิที่เราเลือกซื้อได้ตามธนาคารอสุจิ เมื่อตัวอ่อนปฏิสนธิแล้วจึงเอาไปเลี้ยงใส่ใน imitate womb มดลูกเทียมซึ่งเลียนแบบมดลูกของผู้หญิง ทำให้ทารกเกิดมาได้โดยที่แม่ไม่ต้องท้องด้วยซ้ำ
อ่อ ฉันจะบอกว่าฉันไม่ได้เกิดมาแบบนั้นหรอกนะ แม่ของฉันตั้งใจมีเซ็กส์กับพ่อของฉัน เพื่อท้องจับคุณพ่อค่ะ แต่คุณพ่อดันรู้ทันบวกกับตอนนั้นอยากมีลูกอยู่พอดี จึงยื่นข้อเสนอผสมไข่กับอสุจิภายนอกพร้อมกับตัดต่อพันธุกรรมดีเอ็นเอยัดรวมความฉลาดบวกความสวยหลายเชื้อชาติใส่ในตัวอ่อนแล้วฝังเข้าไปเจริญเติบโตในท้องคุณแม่
ฉันจึงเกิดมาแบบธรรมชาติ ผ่านช่องคลอดของคุณแม่ ดูออกจะประหลาดสักหน่อยที่นักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องอย่างคุณพ่อปล่อยให้ภรรยาคลอดตามธรรมชาติ แต่ก็นั่นล่ะ ...เกิดผ่านรูของคุณแม่ถือเป็นสิ่งพิเศษสำหรับฉัน รู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก
ปล. เรื่องที่คุณแม่คลอดธรรมชาติ ให้กำเนิดทายาทนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องแบบไม่ใช้เทคโนโลยี imitate womb ถือเป็นเรื่องว้าวมากถึงกับเป็นข่าวในวงการวิทยาศาสตร์อยู่นานนับสองสัปดาห์
เล่าเรื่องอื่นมายาวเหยียด วกกลับมาเรื่องที่เด็บเบอร์ร่าเกิดเป็นคนดีขึ้นมากะทันหัน มันว้าวพอ ๆ กับเรื่องผู้หญิงคลอดธรรมชาติเลยล่ะ ปกติยัยเพื่อนสาวของฉันลามกออกจะตายไป
"ทำไมกลับตัวเป็นคนมีคุณธรรมทางสายตาล่ะ"
"ถ้าผู้ชายเอาแว่นนี้มาส่องจิ๊มิโกะของพวกเราโดยไม่ได้รับอนุญาต พวกเราคงไม่พอใจเหมือนกัน" เด็บเบอร์ร่าตอบออกมา
"อืม จริง" เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกกระดากอายที่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของคุณอ๋อง เอาแว่นตาเลเซอร์ส่องอ๋ำของเขาโดยไม่ได้รับความยินยอม
อีตาอ๋องมองพวกเรายืนคุยกัน คงไม่รู้หรอกว่าแว่นตาเลเซอร์ที่พวกเรามี สามารถส่องดูไซส์ของเขาได้แบบเห็นชัดเจนแทบนับเส้นขนบนไข่เขาได้ทีเดียว
"อาบน้ำกันเถิด" เขาชวนอาบน้ำ
"ไหนล่ะ อ่างอาบน้ำใหญ่บึ้มของคุณ" ฉันกวาดสายตามองหาอ่างหินอ่อนเหมือนในซีรี่ส์จีน อ่างน้ำร้อนที่กว้างเหมือนสระว่ายน้ำ ลงแช่กับสตรีอุ่นเตียงได้เป็นฮาเร็ม
"ถังน้ำวางอยู่ตรงนั้นอย่างไรเล่า" เขาชี้มือไปที่ถังไม้ที่มีน้ำอยู่เพียงครึ่งถัง
"ถังตักน้ำอันนี้เนี่ยนะ" ฉันมองที่ถังใส่น้ำ มีผ้าสีขาววางอยู่ผืนหนึ่ง
ถังน้ำวางอยู่สามถัง ประมาณว่าให้พวกเราอาบคนละถัง และไอ้ถังที่ว่าคือถังแบบมือหิ้วตักรดต้นไม้ ซึ่งกะปริมาณจากน้ำในถังแล้วมากกว่าเยี่ยวของฉันหน่อยเดียวเท่านั้น
"ให้อาบยังไงล่ะคะ น้ำแค่นี้"
"เอาผ้าชุบน้ำเช็ดชำระกาย"
"โห น้ำน้อยขนาดนี้ ล้างโม๊ะยังไม่พอเลยค่ะ" ฉันอึ้ง นึกว่าจะได้แหวกว่ายในน้ำอุ่น ที่ไหนได้ มีถังน้ำวางไว้ให้อาบแบบเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัว
ตรูจะเครซี่อีกรอบ
"ถอดเสื้อผ้าออกสิคะ พวกเราจะช่วยเช็ดตัวให้คุณ"
"ว่าแต่คุณชื่ออะไร" เด็บเบอร์ร่าถามชื่อท่านอ๋อง
"ข้ามีนามว่าเจิ้งฟงหมิง ปกครองเขตตะวันตกซึ่งร้อนแล้งดุจทะเลทราย" อ๋องบอกว่าเขาคือเจ้าพ่อเขตร้อน
"มันแล้งถึงขั้นไม่มีน้ำอาบเลยเหรอ" ฉันขมวดคิ้ว
"ถูกแล้ว ฝนแล้งติดกันมาสามปี สถานการณ์น้ำจึงเข้าขั้นวิกฤติ"
ท่านอ๋องคนหล่อเอาผ้าพันกลางกายหลวม ๆ นั่งลงที่ตั่งไม้ตัวเตี้ย ฉันตวัดสายตามองผ่านผ้า เห็นจรวดของเขาลาง ๆ ขนาดมันนอนหลับยังใหญ่ขนาดนี้ ตอนตื่นจะใหญ่ขนาดไหน
"ช่วยข้าอาบน้ำ ข้าอยากนอนเต็มทนแล้ว"
"แล้วเรื่องที่จะอุ่นเตียงล่ะคะ" ฉันทวง
"เอาไว้ก่อน ข้ามิใช่คนหื่นกระหายถึงขนาดเลือกสตรีไม่มีหัวนอนปลายเท้ามาร่วมเตียง หากอยากเป็นสตรีอุ่นเตียงของข้าต้องเพียบพร้อมระดับหนึ่ง เดินหมาก กาพย์กลอน เพลงพิณ วาดภาพอยู่ในขั้นดี รูปกายต้องไร้ที่ติอีกด้วย" เขาเชิดหน้าอย่างถือตน
"โห เลือกเยอะ"
"ข้าไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น รีบอาบน้ำให้ข้าเดี๋ยวนี้" เขาสั่งเสียงเข้ม
"แล้วคุณอ๋องเจิ้งฟงหมิง ชอบใครมากกว่ากันล่ะคะ" เด็บบี้ถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน
นั่นปะไร นังงูเห่า อยากแข่งกับฉันอีกละ
"พวกเจ้าต่างก็งดงามไม่แพ้กัน แม้กิริยามารยาทจะกร้าวกระด้างไร้อารยธรรมไปบ้าง"
กรี๊ดดดดดด
พวกเราเอาน้ำครึ่งถังสาดตาอ๋องดังโครมอย่างลืมตัว
"ไม่ทันไรก็แสดงอาการป่าเถื่อนอย่างไร้การอบรมออกมาอีกครั้งแล้ว หาเรื่องอยากถูกโบยรึ" เจิ้งอ๋องตำหนิพวกเรา เขาถลึงตาใส่ฉันกับเด็บเบอร์ร่า
"ขอโทษค่ะ" พวกเรารีบเอาผ้าไปเช็ด ๆ ขัด ๆ ตัวเขา น้ำแค่ครึ่งถังหมดไปกับการสาดใส่อ๋องเมื่อครู่
น้ำรดราดไปบนผ้าโปร่งกลางกาย ทำให้เห็นรอยช้ำจาง ๆ บนแท่งลำของเจิ้งอ๋อง
"ฉันเอาหัวโหม่งของคุณจนช้ำเลย คงจะเจ็บมาก" ฉันควักขี้ผึ้งแก้ช้ำบวมแบบเอ็นแคปซูลเลท นาโนโซมให้คุณอ๋อง
"ให้ทารึ"
"อืม " ฉันพยักหน้า
สรุปเขาเอายาไปทาเอง ฉันยังไม่ได้ทาให้เลย น่าเสียดาย
ฉันสงสารเขามาก จึงควักดราย บาธออกมาจากแหวนมิติ เขาคงไม่ได้อาบน้ำอย่างสดชื่นมานานมากแล้ว ฉันใช้สเปรย์ดราย บาธพ่นใส่พวกเราทั้งสามคน ให้ความรู้สึกสดชื่นเหมือนอาบน้ำในอ่างอาบน้ำโดยไม่ต้องใช้น้ำสักหยด
"ในมือเจ้าคืออะไร ละอองของมันสดชื่นเหลือเกิน ราวกับได้อาบน้ำใหม่ ๆ"
"มันเรียกว่าดราย บาธค่ะ ถึงให้ความรู้สึกเหมือนอาบน้ำก็ไม่เท่ากับการอาบจริงหรอกค่ะ"
"น้ำถือว่าเป็นสิ่งล้ำค่าราวกับทองคำในเขตการปกครองของข้า" เจิ้งอ๋องถอนหายใจออกมา
"คุณอยากได้น้ำเหรอ ฉันอาจช่วยคุณหาแหล่งน้ำใต้ดินแล้วขุดมันขึ้นมา" ฉันยื่นข้อเสนอ
"จริงรึ" เขามองอย่างไม่เชื่อสายตา
"จริงค่ะ"
"หากเจ้าทำได้จริงนับเป็นวาสนาของชาวประชาผู้ทนทุกข์จากภัยแล้ง เจ้าอยากได้อะไรตอบแทนเล่า" เป็นครั้งแรกที่เขาพูดเสียงระดับธรรมดาแบบไม่ตะโกน เสียงโคตรเพราะขอบอก
"ฉันกับเด็บเบอร์ร่าอยากมีเซ็กส์กับคุณ แลกกับการขุดเจาะน้ำใต้ดินเพื่อช่วยประชาชน"
"มีเซ็กส์หมายความว่าอย่างไร" อ๋องทวนข้อเสนอ
"หมายถึงร่วมรักกับพวกเราแลกน้ำกินน้ำใช้ให้ประชาชนของคุณ" เด็บเบอร์ร่าตอบด้วยภาษาจีนโบราณ
เจิ้งอ๋องอึ้งแบบตะลึง ตึง ตึง
"หากส่วนนั้นของข้าหายปวดบวม ใช้งานได้เมื่อไหร่ พวกเจ้าจงแต่งกายแต่เพียงบางเบารอข้าได้เลย" เขารับคำ รับสาส์นท้าดวลเซ็กส์แลกน้ำกินน้ำใช้
"ดีมากค่ะ รีบหายนะคะ"
ฉันยื่นกระปุกขี้ผึ้งนาโนโซมให้เขา ใจจริงอยากทายาให้เองแล้วลูบ ๆ นวด ๆ แบบเพลินมือ เขาไม่ยอมให้ทานี่ หวงตัวสุด ๆ
ก็ช่างเถอะ ฉันเอาน้ำใต้ดินมาต่อรองเรื่องขึ้นเตียง ฉันใช้จุดอ่อนภัยแล้งมาต่อรองให้ได้ขึ้นเตียงกับเขาเร็ว ๆ ขืนรอฝึกกาพย์กลอน เดินหมาก วาดภาพ อาจต้องรอไปจนเหนียงยาน
"ดีลนะคะ" ฉันยื่นนิ้วก้อยออกไปหาเขา
"เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวกันค่ะ เป็นการให้สัญญา และคุณอ๋องต้องพูดว่าดีล"
"ดีล" เจิ้งอ๋องตอบกลับฉัน ทำให้ฉันกับยัยเด็บบี้มองหน้ากันแล้วยิ้มกริ่ม
เอาล่ะ ฉันกับเด็บเบอร์ร่าจะช่วยเขาหาแหล่งน้ำช่วยชาวบ้าน
เขาอยากได้น้ำใส
แต่ฉันกับเด็บเบอร์ร่าอยากกินน้ำขุ่นจากท่อนซุงเจิ้งอ๋อง
สัญญาเซ็กส์ของพวกเรา commitment ร่วมกันแล้ว เย้ ๆ
- Writer
