ทาสสวาทเงาหัวใจ

ปรับทุกข์...2

“เสียงดังขนาดนี้ใครมันจะได้ยิน” ชายหนุ่มแค่นเสียงเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพยายามลากร่างบางไปยังจุดที่ลับตาคน

“ปล่อยแฟนผมเดี๋ยวนี้นะ” เสียงของผู้มาใหม่ ทำให้ชายหนุ่มต้องหยุดชะงักในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ แล้วหันมามองที่ต้นเสียงทันที และเมยาวีก็ไม่ต่างกัน เธอมองมาที่ต้นเสียง เพราะเสียงนั้นดังระฆังช่วยชีวิตเธอก็ไม่ปาน

“บอส!!” เมยาวีเอ่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะมาอยู่ตรงหน้าเธอ หญิงสาวขยี้ตา แต่ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นธิมเช่นเดิม

“อ๋อ..พอดีเห็นคุณผู้หญิงเขาเมามาก ผมก็เลยว่าจะพาไปส่งที่โต๊ะน่ะครับ” ชายหนุ่มผู้นั้นไหวตัวทัน เพราะไม่อยากมีปัญหา เขาจึงต้องปลีกตัวออกไปให้เร็วที่สุด

“แน่ใจนะ แต่ที่ผมเห็นเมื่อกี้มันไม่ใช่” ธิมเอ่ยเสียงเข้ม

“แน่ใจสิครับ งั้นผมขอตัวกลับไปที่โต๊ะก่อนนะครับ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ฉวยโอกาสหลบออกไปทันควัน

“ทำไมคุณปล่อยให้ตัวเองเมาขนาดนี้เมยาวี” ธิมกล่าวด้วยน้ำเสียงตำหนิชัดเจน แต่เมยาวีนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำตำหนิของเขา แต่เธอกลับรู้สึกดีใจที่เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนเธอ

“ฉันไม่ได้เมา ฉันกำลังจะกลับโต๊ะ” เสียงของเมยาวีต่อให้ฟังจากดาวอังคารก็รู้ว่าเมามาก

“โอเค ไม่เมาก็ไม่เมา คุณมากับใครผมจะพาคุณไปที่โต๊ะ” ธิมกล่าวด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับหญิงสาว แต่อย่างน้อยเธอก็เป็นพนักงานในบริษัทของเขา อย่างน้อยเขาควรจะปกป้องเธอ

“ทางนี้ค่ะ” เมยาวีพาธิมเดินโซซัดโซเซมาที่โต๊ะ แต่เมื่อทั้งสองมาถึงที่โต๊ะ กลับไม่พบศิริอร เพราะเธอกำลังคุยโทรศัพท์เรื่องงานอยู่อีกที่หนึ่ง ซึ่งเมยาวีก็ไม่รู้ว่าเพื่อนของเธออยู่ที่ไหน

“ไหนล่ะเพื่อนคุณ” ธิมเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะบนโต๊ะมีสองแก้ว แต่กลับไม่พบคนที่มากับเมยาวี