ขอจูบนะคะ
1020 Words
ตอนที่ 2
ขอจูบนะคะ
เจนจิรา ตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำอย่างไรต่อด้วยไม่คิดว่า เจ้านายที่เธอหลงไหลจะให้ความร่วมมือดีเกินคาด ด้วยนึกว่าเขาจะสะบัดตัวออกและรีบบึ่งหนีออกไปจากห้องจากลักษณะที่เคร่งขรึมของเขา แต่ตอนนี้เขาตวัดรัดจูบตอบ แถมลิ้นสากหนานั้นยังดึงดันลากลิ้นนิ่มเข้าไปในโพรงปากเขาและดูดรัดเหมือนต้องการสูดลมหายใจของเธอเข้าไปด้วย
จูบของติณ หนักหน่วงรุนแรงจนเธออ่อนระทวยในวงแขนแข็งแรง มือไม้ของเขาเริ่มเป็นปลาหมึกลูบไล้สะเปะสะเปะไปทั่ว และถอดเสื้อครอบเนื้อดีของเธอออกอย่างรวดเร็ว
“เจนสวยจังครับ”
เขาชมอย่างตื่นเต้น เมื่อมองท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเธอ ก่อนจะก้มหน้าลงซุกไซ้เนินอกขาวสล้างของเธอและดูดเม้มไปมาจนยอดใตเริ่มจะแข็งชูชัน
“อะ..อ๊ายส์”
เจนจิราครางเสียงกระเส่าเมื่อ เขาจับขาเรียวแยกออกและไล้ยังเนินเนื้อโอบอูมที่เริ่มชื้นแฉะภายในแพนตี้ตัวจิ๋ว
“เจน น่าเอามากเลยครับ”
เขากระซิบข้างหู ช่างเป็นประโยคที่แสนเซ็กซี่นัก ด้วยไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากคุณประวิน คนที่แสนจะเคร่งขรึมแบบนี้ มือฉันเริ่มซุกซนจนปลดตะขอกางเกงของเขา และล้วงเข้าไปในท่อนเอ็นลำเขื่องทันที
“อาส์”
เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก เมื่อเห็นท่อนลำของเขาที่ใหญ่โตและอัดแน่นไปด้วยเส้นเอ็น ปลายหัวหยักนั้นเริ่มมีน้ำใสเยิ้มชวนดูดเลียยิ่งนัก มือของเธอลูบไล้และโอบอุ้มเบาๆอย่างช้าๆ ใจหมายมั่นว่ายังไง จะต้องได้ครอบครองเจ้านายรูปหล่อในวันนี้ให้ได้
“เลียซิครับ ผมให้อยากให้เจนทำให้”
เขาบอกเบาๆ ...แสนยั่วยวนนัก
ตู๊ดๆๆๆ
เสียงโทรศัพท์ของฉันที่วางไว้บนโต๊ะดังขึ้นติดต่อกันหลายสาย เธอและติณได้แต่เหล่ตามองอย่างหัวเสีย
ฟ้าใส ...เพื่อนในแผนกโทรมา
เวลาเข้าด้ายเข้าเข็มอย่างนี้ ถ้าไม่ใช่เหตุด่วนจำเป็นจริงๆ เธอก็คงไม่กดรับสายหรอกนะ เธอหันไปสบตากับเจ้านายเพียงครู่ ก่อนจะตัดสินใจลุกไปรับโทรศัพท์
“ว่าไง”
“เป็นไงบ้างเจน ชั้นเห็นแกเมาพับเลยเป็นห่วงมาก ปกติไม่เห็นแกดื่มเยอะขนาดนี้”
“ถึงห้องแล้ว เดี๋ยวชั้นจะนอนละ”
“พวกฉันกำลังจะตามไปที่ห้องแกอีกแปปนึงจะถึงแล้ว”
“ห๊า! ว่าไงนะ”
ทำไมจะต้องตามมากันตอนนี้!! ในโอกาสพิเศษที่เธอไม่ได้มีบ่อยๆแบบนี้ด้วยในตอนนี้เธอเมาและกรึ่มจึงกล้าที่จะแสดงออกกับเจ้านายแบบนี้ เจนจิราได้แต่หันมามองร่างหนาที่ลุกขึ้น และรูดซิบกางเกงเพราะเหมือนจะได้ยินเสียงของฟ้าใส ที่ลอดไปจากโทรศัพท์
“ก็คอนโด แกมันใกล้สุดละ บ้านพวกฉันอยู่ปทุมกว่าจะถึง น่านะๆขอพวกเราค้างด้วยสักคืน พรุ่งนี้เช้าก็ต้องตื่นแต่เช้า เดี๋ยวมีประชุมอีก”
ไม่ทันที่เอ่ยอะไรต่อ ฟ้าใสก็วางสายไปแล้ว เธอได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าหันหลังกลับไปมองติณ เมื่อตอนนี้เขาใส่แว่นและเหมือนจะปรับสีหน้ามาเคร่งขรึมเหมือนเดิมแล้ว
“คุณติณคะ ...คือ”
เธอเริ่มตะกุกตะกัก ใจหนึ่งก็อยากจะโลมเลียแท่งไอติมต่อ อีกใจหนึ่งก็กลัวจะโดนต่อว่า เมื่อเขาหยิบสูทที่ฟาดไว้มาคล้องไว้ในแขนและเดินมาชิดตัวฉัน ที่ยืนตัวลีบอยู่ติดประตู
“ผมกลับละนะครับ เจอกันพรุ่งนี้”
ติณบอกเสียงราบเรียบ และเตรียมเปิดประตูออกไป เธอพยักหน้าเล็กน้อยไม่กล้าจะหันไปมองหน้าหล่อเหลาที่ฉันหลงไหลแม้แต่น้อย
งือ ...ยายเพื่อนตัวแสบ เจนจิราได้แต่บ่นในใจ
.
.
ตอนเช้าเจนจิรามาทำงานตามปกติด้วยความอิดโรย ยอมรับว่าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ ทั้งวุ่นวายเพื่อนสาวที่มานอนในห้อง และใจที่คิดถึงแต่รสสัมผัสวาบหวามจากเจ้านายรูปหล่อ และเสียงกระซิบข้างหูที่แสนเซ็กซี่ของเขา
“ฝากช่วยรวบรวมเอกสารนี้ให้ใหม่ด้วยนะครับ”
เสียงติณดังอยู่ด้านหลัง ขณะเธอนั่งพิมพ์งานอยู่ที่โต๊ะทำงาน เจนจิราไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองหน้าหล่อเหลาได้แต่ชำเลืองมองเล็กน้อย แต่สีหน้าของเขาก็ยังคงเรียบเฉย เธอเลยจำต้องพยักหน้าและรับแฟ้มเอกสารนั้นมาไว้ในมือ
ไม่เป็นไรหรอกมั้ง!! เมื่อคืนเขาคงคิดว่าเธอเมาแน่นอน
“ได้ค่ะ เดี๋ยวเจนจัดการให้”
เขาน่าจะไม่ได้คิดอะไรกับเธอแน่นอน และมองว่าการอ่อยของเธอก็คงไม่ต่างจากสาวๆนางอื่นในออฟฟิศ ที่ผ่านมาก็ยังไม่มีใครจะได้แอ้มเขาเลยสักคน
“หือ อันนี้ไฟล์ของเดือนไหนเหรอ”
ติณเอ่ยถามเบาๆ เมื่อมองไฟล์งานบนหน้าจอคอมของเธอที่เปิดค้างว้า ร่างหนากำยำของเขาเขยิบเข้ามาเบียดชิดกับหลังของเจนจิราที่พิงกับพนักเก้าอี้ และหน้าหล่อเหลาก็ก้มลงมามองจอ
“ไฟล์เดือนนี้ค่ะ”
เจนจิรา เอ่ยตอบเสียงตะกุกตะกัก แก้มเริ่มจะผ่าวร้อน เมื่อรู้สึกได้ว่าท่อนเอ็นอันใหญ่กึ่งกลางกายของเขากำลังถูกับด้านหลังของฉันไปมา
“อืม ..ขอผมดูใกล้ๆหน่อย”
ติณโน้มหน้าลงใกล้ และกระซิบเสียงแหบพร่าอยู่ข้างใบหู มือหนาของเขาเกาะกุมมือขวาของเธอที่กำลังจับเมาส์ลากไปมา และเหมือนท่อนลำเขื่องภายใต้กางเกงสแลกของเขาเริ่มจะแข็งเบียดกับด้านหลังของเจนจิรา
มะ...ไม่นะ!!! เขาไม่ได้จงใจแกล้งเธอใช่ไหม?
**********************************
- Writer
